Ronde 3 van de schaakcompetitie bracht een onvergetelijke strijd tussen Lonneker 1 en ESV 1, waarbij de gemiddelde rating de hoop op een eenvoudige overwinning voedde. Echter, het schaakbord vertelde een ander verhaal, met enkele opmerkelijke wendingen en hilarische excuses voor afwezige sterspelers.
Zoals het een schaakverslag betaamt, begint het verhaal met bord 1, waar Leon (1919) zijn tegenstander John (2028) met een gewaagd biertje BVO in de trein en zwart stukken te lijf ging. Een nette wedstrijd vol plezier, enthousiasme en inzet resulteerde in een gemoedelijke remise, die perfect bij Leons talent op bord 1 paste.
Op bord 3 troffen we Cupido (1997), die zich op onverklaarbare wijze op een rating boven zijn eigen verwachtingen bevond. Zijn stelling oogde aanvankelijk ‘kut’, maar in de analyse kwam zijn ware schaakgenie naar voren. Omkoping of niet, Cupido leverde een uitstekende en mooie pot af.
Jarno (1969) op bord 4 verdiende de publieksprijs van de avond. Hoewel zijn partij niet foutloos was, slaagde hij erin om om 23:59 het beslissende punt binnen te slepen. Een genot voor iedereen, zij het met een vleugje tijdsdruk.
Jochen (1967), onze Duitse vriend op bord 5, koos voor een openingskeuze die vraagtekens opriep. Desondanks werd er hoopvol naar de volgende week gekeken, met een voorspelde puntengroei voor Joachim.
Arno (1976) op bord 6 speelde alsof hij de sterren van de hemel haalde, ondanks een matige opening. Zijn nieuwe baan lijkt hem niet alleen financieel succes te brengen, maar ook schaaktechnisch.
Mart (1947) op bord 7 experimenteerde de laatste tijd met openingsvarianten, maar deze keer hield hij vast aan zijn vertrouwde d5 en pf6. Het leverde een strakke pot op en een welverdiend punt voor Wennink.
Debutant Martijn (1848) op bord 8 liet zien dat schuiven en remise weigeren niet altijd genoeg zijn voor de overwinning. Een goede poging, maar niet genoeg voor de zege.
Met een eindstand van 5,5 – 2,5 stonden de onzen weer bovenaan. Een schaakfeest waarbij zelfs de afwezige sterspelers zich geen zorgen hoefden te maken, want de rest van het team nam de leiding met verve over. Joeppie!