Na het tweede kampioenschap op rij in de eerste klasse van de SOS, met een foutloos jaar achter de rug was het dan echt tijd om te promoveren voor Lonneker. Dit betekent dat we de niet meer spelen in de SBO-regio, maar dat we al onze wedstrijden spelen in of tegen clubs uit de regio Arnhem tot Noord-Limburg. Voor “het eigenlijke eerste van Lonneker” hadden zich maar liefst 13 spelers aangemeld met daarbij ook de 10 sterkst gerate spelers van de club inclusief oude bekende Zyon. Voor de eerste ronde hadden onze 3 toppers Paul (deed een Cupido`tje), Fabian en Zyon afgezegd, maar gezien de breedte van de selectie zou dit zeker niet hoeven te betekenen dat we kansloos waren. Ook Bas en Bos sloegen een rondje over. Toch fijn zo`n brede selectie.
Ondergetekende, vijfde wissel, bij voorkeur non-playing captain, mocht door 5 afmeldingen gelijk de eerste ronde in actie komen, maar met mijn 1900 rating was ik nog steeds de zwakste van het team kortom wat een beestachtig goed team. Dan moet je denken aan Jokim die met een overwinning de 2100 barrière zou slechten. Wennink, topscoorder van de eerste klassen vorig seizoen, had nog wat recht te zetten van zaterdag dus was ook gebrand op de overwinning. Arno, die ook weer in vorm begint te raken mocht naast mij zitten. Ook speelden de Duitse 3 J`s, Jarno, Jochen en Jürgen. Niet te verwarren met Jan Smit, die had ooit eens een hitje genaamd Cupido. Kortom in dit team zat wel muziek.
Aangekomen bij het clubgebouw bleek dat ASV versterkt was opgekomen, met 4 invallers waarvan er 2 2100+ hadden, dus dat kon nog wel eens een zware kluif worden. Om 20:10 gingen de klokken aan nadat iedereen was voorzien van wat drinken. De tegenstanders van Arno, Jokim en Gijs lieten nog even op zich wachten, maar kwamen 5 minuten later het gebouw ook binnen.
Jarno en Jürgen hadden een keer gewisseld, dat hield in dat Jürgen kon drinken en Jarno mocht rijden. Dit bleek niet de beste tactiek te zijn. Op het bord van Jarno ging het als eerste mis, zijn tegenstander vertelde buiten dat hij vrij makkelijk een stuk ging winnen. Dit bleek ook de waarheid waardoor het erg taai zou worden. Jürgen, op bord 2, die erg trots was dat hij qua biertjes nog gelijk lag met de teamleider, gaf opeens een toren weg en zo was het 0-1. Duidelijk het bier optimum nog niet gehaald. Gezien deze ontwikkelingen sloeg ondergetekende een remise aanbod af. De andere Duitser bracht het er beter vanaf. Jochen had zaterdag bij zijn debuut voor Lonneker al gewonnen en deed dat deze keer weer overtuigend op bord 6 en zo was het plotseling 1-1.
Jarno verloor op bord 1 even later maar Cupido had op bord 4 opeens een puntje binnen geharkt. Zo was het opeens 2-2. Nu onze muzikale vrienden klaar waren was het de taak aan de lokale sterren om de buit te gaan binnenhalen. Maar zo eenvoudig was dit nog niet, want de stelling van Mart was heel tricky maar oogde niet best, Jokim zijn tegenstander was non-stop op zoek naar de fout van Jokim, Gijs had een lastig pionneneindspel en Arno had een lastige stelling.
Tussendoor won Johan tijdens de interne zijn eerste lange partij, Hulde! De teamleider werd even later naar binnen geroepen door bord 5 meneer Wennink. Hij had eeuwig schaak, mocht hij remise doen? In mijn beleving was dit al een ingecalculeerde 0 dus daar werd niet lang over getwijfeld. 2,5-2,5. ZO mochten de laatkomers van ASV toch nog het langste aan het bord zitten. Terwijl onze gasten het allemaal erg naar hun zin leken te hebben, kwam Jokim maar eens bij de teamleider peilen hoe het er voor stond en wat de prognose was.
We gingen even naar buiten om dit te bespreken. Twee van de al uitgespeelde ASV-ers besloten gezellig mee te vergaderen. Mijn conclusie was dat Jokim en ik remise moesten houden en dat Arno voor de overwinning moest gaan zorgen. De teamleider van de tegenstander merkte terecht op dat wij wel erg veel druk op Arno leggen en dat het altijd van hem komt. Maar ik wist hem er van te overtuigen dat Arno ook wel erg goed is en dat hij deze druk aan zou moeten kunnen. Ook werden er zorgen geuit dat de tijdnood fase op komst was en de wedstrijdleider nog aan het spelen was, goed punt. In een pionneneindspel waar ik achteraf het gevoel had dat ik kansen had gemist kreeg ik 5 minuten later mijn tweede remise aanbod dit accepteerde ik. Remise op bord 8. 3-3.
Toen begon de echte tijdnood met 4 spelers met minder dan 5 minuten, misschien toch niet ongunstig dat deze ASV-ers wat later waren. Arno zorgde voor veel spektakel met verre pionnen, mat tussendoor dekken veel ruilen, maar Arno sleepte in ieder geval het eerste matchpunt binnen met een kunstukje op bord 7. 4-3.
Toen waren alle ogen gericht op bord 3, Jokim. De wedstrijdleider had gezorgd voor een meeschrijver en deze bleek cruciaal te zijn, want na flink wat heen en weer geschuif om een gaatje te vinden om de winst te forceren en dit te voorkomen claimde Jokim drie keer dezelfde stelling. Remise? Zijn tegenstander was niet overtuigend, kortom reconstructie. De meeschrijver van ASV was net als Jokim wel overtuigd van drie keer dezelfde stelling. Dus de reconstructie mondde al redelijk snel uit in een analyse waarin ook de drie keer dezelfde stelling echt werd vastgesteld. Briljante claim! Prachtige teamoverwinning 4,5-3,5. Een goed debuut. Al met al een hele gezellige schaakavond mede mogelijk gemaakt door onze gezellige gasten.
Zaterdag 16 september 2023 speelde het achttal van SVL-1 thuis tegen Wageningen-2. Er waren geen invallers, het team was volledig en sterk. Vooraf maakte ik me alleen zorgen wie de deur van het pand zou openen, maar alles bleek geregeld : de IJsclub was deze dag al vroeg bezig met de voorbereiding van hun “DrekRace” komende Zondag .. Dit werk zou af en toe storende geluiden geven, machines stonden aan, pallets werden genageld .. Ik heb er alles aan gedaan dit in goede banen te leiden, door te overleggen met de betreffende mensen, en zij toonden veel begrip en medewerking – toen ook de grote koelkast plots begon mee te zingen, mocht ik simpelweg haar stekker verwijderen.
Hier volgt een verslag van de match, de spelers in volgorde van het beeindigen van hun partij.
Jochen (bord 6) speelde met Wit tegen een Russische verdediging en kreeg al gauw het Loper-paar, en daarbij ook een sterk stel pionnen in het centrum. Die maakten het zijn tegenstander lastig de stukken goed op te stellen, en zo kwam plots een Zwart Paard in het nauw, het nam een verkeerde route. Daardoor kon Jochen een aanval beginnen op de h- en g-lijn, wat niet veel later beslissend werd. Dit was ons eerste punt!
Mart (bord 3) speelde met Zwart, doch zonder direct te weten tegen wie : onze speler kwam bijna een kwartier te laat. De verloren tijd werd echter spoedig ingehaald doordat Mart een Benoni Verdediging opzette waarmee Wit niet goed leek te kunnen omgaan en in de opening veel tijd verbruikte. Zijn inzet werd echter beloond toen Mart ergens in het middenspel een belangrijke wending over het hoofd zag en alle zeilen moest bijstellen. Het mocht niet baten : Wit zette al gauw een aanval op die Mart even later dwong op te geven, hij verloor een Toren en hield geen stelling over. Zo was de stand weer gelijk.
Arno (bord 5) kreeg met Zwart een normale Dame-pion opening op het bord, waarbij Wit ergens zomaar Arno’s Konings-Paard ruilde voor de zwartveldige Loper, maar onze speler wist de vervolg-stelling goed te behandelen en loodste de partij in een moeilijk middenspel. Op het moment dat er aan beide zijden diverse stukken aangevallen stonden en ik me afvroeg hoe dit verder zou gaan en vooral wie er beter stond, kwam Arno met een verrassende zet die zijn tegenstander waarschijnlijk wel had zien aankomen, maar er geen verweer tegen had : hij gaf op, want Arno ging gewoon een stuk winnen, er was geen compensatie. Daarmee stond SVL-1 opnieuw voor.
Jarno (bord 1) ging met Zwart zo te zien weer op zijn avonturen. Het was de reden dat hij op ons 1e bord mocht spelen, het afgelopen seizoen had Jarno laten zien dat ons edele spel bij hem rap ge-evolueerd is. Maar de harmonie der stukken was voor Jarno in deze partij lastig te behouden, al spoedig kwam hij in een moeilijk middenspel terecht. Ergens wist onze speler toen de Dame te winnen tegen 2 stukken, maar niet veel later moest hij haar weer teruggeven, in een ruil welke een uiterst knappe verdediging vormde tegen de aanval die zijn tegenstander intussen opgezet had. Het mocht niet baten : Jarno kon uiteindelijk een vrije a-pion niet tegenhouden zonder aan de andere kant van het bord overweldigd te worden. Onze speler had alles gegeven maar moest tenslotte capituleren. Zo was de stand opnieuw gelijk.
Bas (bord 8) speelde met Wit een partij met voor hem bekende patronen. Zijn tegenstander verloor in de opening zelfs zomaar een tempo, wat een klein doch niet onbelangrijk voordeeltje moest zijn, zo dacht Bas. Hij kon zelfs zijn f- en g-pionnen gebruiken zoals gepland, maar de hele opzet bleek toch niet zo gunstig uit te pakken; het centrum was gesloten door pionnen, beide spelers hadden op het laatst een Loper op dezelfde velden-kleur en konden geen vuist maken. Zo werd deze partij tot remise besloten. Nog steeds gelijk dus, het zou spannend worden.
Jeroen (bord 7) had de Zwarte stukken en zette daarmee in de opening de bekende degelijke piramide pion-formatie op : c6-d5-e6 met de Konings-Loper op d6. Wit kon zo wel het centrum met pionnen bezetten, doch onze speler wist zich goed te concentreren, sloeg een aanval af en bracht daarbij zijn b-pion zelfs in de strijd. Aan dit bord is veel gewikt en gewogen, lange tijd was de strijd onduidelijk. Op een gegeven moment vroeg Jeroen mij of remise aanbieden geoorloofd was, en dat was het wel, ik vond in deze fase van de match geen aanleiding een punt te moeten maken, gezien de situatie aan de overige borden. Op het bord bleven 2 Dames over, plus een aantal pionnen, weliswaar 1 meer voor Jeroen, maar het was uiteindelijk niet genoeg voor de winst. Remise dus, het was nog steeds gelijk!
Jokim (bord 4) kon met Wit tegen een Siciliaanse Verdediging zijn Konings-Loper fianchetteren en zo een spelletje naar zijn hand opzetten. Er waren op dit bord enkele hekele momenten voor onze speler : een Zwart Paard kwam een ongewenst kijkje nemen op de dame-vleugel, ook op het hoekveld -wat uiterst ongewoon is voor een Paard- en ook Zwarts ge-fianchetteerde Konings-Loper deed gevaarlijk mee. Maar ondertussen had Jokim zijn eigen stukken en pionnen goed geplaatst, en lange tijd hing voor hem een beslissende aanval in de lucht. Voor beide spelers tikte de tijd echter door, dit bord werd het meest spannend. De 40e zet werd voor Jokim een uiterst lastige : met nog enkele seconden voor de tijdcontrole raakte Jokim bijna in paniek, maar haalde zijn handen uit het haar, deed in godesnaam de zet die zijn intuitie ingaf en druk aan de andere kant van zijn bord de klok in, een halve seconde ofzo resterend ! Daarvan waren een paar getuigen, enkelen van hen dachten dat het 0,000036 seconden was .. Na deze onverantwoorde maar fortuinlijke wending, wist Jokim zijn partij tot winst te voeren in het half uur wat beide spelers toen nog hadden. Zo zou SVL-1 de match moeten winnen!
Jürgen (bord 2) had met Wit de hele partij redelijk gestaan, hoewel zijn tegenstander geen duidelijke zwaktes had toegelaten. Lange tijd had onze speler niet gerocheerd, het kwam er niet van, maar bleek ook niet direct nodig, er waren steeds subtiele dreigingen die eerst gepareerd moesten worden. De stelling was vanaf het begin vrij statisch, geen Paarden en gelijk-veldige Lopers, met beide spelers de Dame. Eigenlijk moest Jürgen voortdurend uitkijken voor zowel strategische als tactische wendingen, en volgens toeschouwers moet hij ergens geluk hebben gehad, maar deze partij kwam tenslotte niet verder dan remise.
Deze dag verliep niet zonder stress, vooral wegens de diverse storende geluiden; er was -terecht- een klacht. Daarom moet dit in het vervolg beter gecommuniceerd worden, schaken vereist nu eenmaal concentratie.
In het kader van het jubileum van Lonneker organiseert Lonneker dit jaar de slotronde van de SOS 8tallen. In deze klassen spelen stuk voor stuk leuke teams: Max Euwe 1, Pallas 1, Eno 1, Hardenberg 1, Rijssen 1, Voorster Schaakclub, Almelo 1 en Lonneker 1. Alle top clubs van de SBO doen dus mee, er staat dus veel prestige op het programma. De slotronde bracht de volgende paring:
Enkele mooie pareltjes, de nummer 1 tegen de nummer 2 en de nummer 7 tegen de nummer 8. Tot op heden heeft Lonneker elke wedstrijd nog ruim gewonnen en gaat onbezorgd aan kop. Eno heeft het helaas lastiger en staat stijf onderaan (een tip is om minder tactisch op te stellen). Lonneker heeft af en toe nog wel eens moeite om een team rond te krijgen echter voor deze 8tallen vind iedereen het altijd een eer om te mogen spelen en is het team snel rond. Onder de bezielende leiding van Gijs is altijd alles tot in de puntjes geregeld en wordt er met veel plezier geschaakt. Complimenten voor Fabian, Bas en Mart die elke ronde gespeeld hebben. De A.i voorzitter van de SBO heeft helaas dit jaar nog niet gespeeld wegens zijn wereldreis maar de rest van spelers die heeft aangegeven te willen spelen hebben allemaal gespeeld. Ronald Edens maakt vandaag zijn debuut omdat de voorzitter van Lonneker wedstrijdleider is en gelijk het slot verslag aan het schrijven is. Daarnaast zorgt hij voor dat bepaalde spelers genoeg te drinken hebben.
Het was 18:00 uur Gijs, Tom en Paul stonden bij de ijsclub om de zaken te regelen. Bas was al onderweg met de nodige stukken. Ruim 1,5 uur buffelen om alles klaar te zetten en bonnetjes te knippen, naampjes nummers en ga zo maar door. Het is gelukt! Om 19:45 druppelen de andere teams ook binnen. Iedereen was ruim op tijd, behalve onze vrienden uit Pallas die ook nog niet eens hun opstelling hadden genoteerd, iets over 20:00 ontvlamde het op de borden! Er was een mooie speech van de voorzitter die zich weer eens opofferde en zelf niet kon spelen. Aan de opstellingen te zien werden er eens een keer geen tactische opstellingen gedaan! Welk bord mij gelijk op viel was de volgende: Meneer Kruimer stampte tegen Johan er gelijk 15 zetjes theorie van het schots uit! Bord 2 bij Almelo – Eno werd niet nagedacht en na 10 min zaten ze al in een diep eindspel en alle lichte stukken waren al afgeruild. Onze aanwezig IM snoepte al snel een pionnetje mee in de opening!
De eerste uitslag is die van bord 2 bij Almelo tegen Eno, Almelo 1-0 na 29 minuten. Frank Kroeze heeft zijn pionnetje weer ingeleverd. Wanneer ik even rond kijk zie ik prachtige stellingen, veel spanning, veel bier bij Lonneker. Gijs heeft h3 gespeeld, zijn tegenstander h6. Aan het Koppie van Gijs kan je zien dat hij zenuwachtig is. Wennink lurkt lekker aan zijn water met Citroen, en speelt weer eens iets aparts. E4 c5 pf3 d5?. Ik Werd geattendeerd op het feit door frank dat hij een pion achterstond maar deze terug moest winnen. Het is nu bijna 21:00 uur en op 1 Bord na speelt iedereen nog!
Het begint een beetje de avond te worden van goed paard tegen slechter loper. Gijs heeft een hele slechte loper en zijn tegenstander een super goed paard. Onze Fabian heeft een heel goed paard en zijn tegenstander een hele slecht loper. Frank moet met 2 paarden tegen 2 lopers in een open stelling nog proberen muziek te maken. Dit zal niet eenvoudig worden. Daarnaast beginnen de schermutselingen nu al over de beker finale op 30 juni. Frank geeft aan dat er gewonnen gaat worden, Lonneker zal gebrand zijn! Jongens stop de tijd, Jürgen wint een fenomenale partij, wat een schoonheid! Als er een prijs zou zijn voor partij van de avond/ronde ging deze nu al naar Jürgen wat een schoonheid! (Hint, deze komt vast en zeker in het boekje!) dan is er ook de eerste uitslag bij Hardenberg Rijssen binnen. Bord 6 wint Edgar van Martijn, enigszins verrassend. Martijn baalt enorm, neemt een lekker pilsje en gaat vlugggeren!
Er is weer iemand klaar, onze bord 1 zonder overleg remise… dit hebben er meer gedaan. Dom dom dom, zonder overleg. Het is nu zaterdagochtend en het gevoel van we hebben een goed feestje gevierd gisteren is meer dan aanwezig. Tot in de laatje uurtjes hebben we genoten van het mooie gerstenat, de snelschaak battles, de leuke grapjes en de goede muziek. Maar even terug naar de borden. Bord 2 bij Lonneker speelde naar eigen zeggen een super goede partij, de PC was het hier laaiend mee eens de toeschouwers echter niet. Onze bord 4 had niet helemaal zijn dag en verloor stiekem een pion. Basje, Basje, wat ben jij eigenlijk goed, af en toe bang maar dat is nergens voor nodig. Ook een aanval van de tegenstander sla je af met goed verdedigend spel, let op mijn woorden, jij gaat volgend jaar de verassing van het seizoen worden. Ronald, maakt zijn debuut met de zwarte stukken! Zoals altijd heel gedegen heel rustig, totdat de tegenstanders met een enorme aanval kwam. Ronald had dit natuurlijk allemaal al gezien, verdedigde rustig en remise was een prima resultaat. Gijs ja Gijs, prachtige pot, hoog niveau remise was een uitslag waar beide heren erg trots op konden zijn, Gijs omdat hij tussendoor verloren stond, de tegenstander van Gijs omdat Gijs gewoon super goed is.
Dan de topscorer van de klasse, Mart Wennink, zoals ik eerder al schreef was de opening erg interessant en vrij dubieus, hij offerde een kwaliteit en of het een offer was vraag ik mij af, heel heel goed paard tegen hele slechte toren. Het eindspel was eigenlijk niet meer te verliezen voor wit, echter zoals Mart betaamd schoof hij mooi naar links, schoof hij mooi naar rechts, naar voren en ineens snoepte hij een mooie pion mee! BINGO! Mart speelde het heel gedecideerd uit en mag zich wat mij betreft heel terecht topscorer van onze klasse noemen! Gefeliciteerd Wennink!
Het was weer een fantastisch seizoen, ongeslagen kampioen, leuke tegenstanders, gezellig wedstrijden, goede potten en vooral heel veel plezier! Volgend jaar zullen we landelijk gaan spelen en gaan wij Utrecht en Arnhem onveilig maken. We hebben hier een fantastisch en leuk team voor, jullie horen snel weer van ons.
Zaterdag 22 april 2023 was het zover : het eerste team van SV Lonneker speelde thuis tegen ASV-4 uit Arnhem, om uit te maken wie er zou degraderen of zich handhaven in deze Klasse 3B. Want zo spannend was het. ASV had nog 2 spelers vooruit willen laten spelen, maar na enige communicatie van de teamleiders, bleek dit niet haalbaar en ASV kwam maar met “twee gezellige invallers”. Hier volgt een verslag van deze strijd, in volgorde waarin de spelers hun partijen beëindigden.
Bas, aan bord 6, had zich met de Witte stukken voorbereid en zette de partij goed op. Hij werd echter in het vroege middenspel verrast door de zet Dc8! die een dubbele aanval deed op de pionnen c4 en h3, waarvan er toen 1 verloren zou gaan, want Bas had geen zet om beiden te redden. Hij besloot tot Kh2, waarbij pion h3 gedekt werd en zo verloor Bas inderdaad c4, maar daarvoor kreeg hij een open lijn en enig spel. Vervolgens konden beide spelers in deze partij geen vuist maken en op een juist moment bood Bas remise aan, wat geaccepteerd werd.
Jarno had dit seizoen prima resultaten geboekt en mocht daarom ditkeer aan bord 1 met Zwart tonen dat hij in vorm is. Ook deze partij zette hij voortvarend op, met opmars van pionnen aan beide zijden van het bord, zonder te rokeren – zie foto. Dat werkte wonderwel, het werd een ingenieuse strijd met gevaarlijke complicaties, en die schuwt Jarno niet. Ergens in het middenspel verslikte zijn tegenstander zich toen in een kleine combinatie, een tactiek die Jarno plots groot voordeel opleverde, waarna Wit maar direct opgaf. Door deze winst stond het team nu een punt voor, wat vertrouwen gaf in een goede afloop.
Leon, aan bord 5 met Zwart, wist zijn tegenstander in de opening meteen op onbekend terrein te krijgen, waardoor beide spelers vanaf het begin op eigen kracht moesten spelen. Er ontstond een gevaarlijk middenspel, waarin plots een verrassende wending kwam : Leon offerde een kwaliteit, zo leek het tenminste, maar hij had verder gekeken : in plaats van het stuk terug te nemen, kon Leon 1 van zijn Paarden, voordat deze genomen ging worden, in de stelling offeren om zo ook een kwaliteit te winnen, wat even later resulteerde in winst van een pion of twee. In de analyse achteraf bleek dat zijn tegenstander deze wending wel had zien aankomen, maar niet zoals Leon haar uitvoerde. Weer een punt voor Lonneker dus, dat zag er goed uit.
Jokim, aan bord 4 met Wit, kreeg te maken met een Franse verdediging en een vrij open stelling waarbij beide spelers hun stukken op de gewenste velden wisten te plaatsen, alvorens er complicaties ontstonden. Jokim had kort gerocheerd en tevens onbevreesd zijn g-pion voorwaarts gezonden, waarmee zijn agressieve bedoelingen duidelijk werden. Ergens in het middenspel moest Zwart toen zijn Dame geven voor een Toren en een stuk, zodat Jokim voordeel kreeg en daarna vlot en geraffineerd de winst binnen haalde. We hadden toen nog maar 1 remise nodig om deze wedstrijd niet te verliezen.
Erik, aan bord 8 met Wit, speelde als invaller vandaag voor het eerst voor ons team. Na een soort schaak-pauze van enkele maanden, waarin hij wel veel snelle potjes had gedaan op internet, moest Erik nu een heuse lange partij spelen, en daarom kreeg hij het voordeel van de Witte stukken. Erik zette de partij goed op en geruime tijd zag het er niet slecht uit, maar ergens in het middenspel vergiste Erik zich in een zetvolgorde en verloor zo de macht over het stuur : zijn stelling ging wankelen, Erik kon de zeilen niet meer bijzetten en verloor. Kan gebeuren, maar Erik kon zichzelf deze fout niet vergeven.
Jürgen, aan bord 2 met Wit, had zich willen voorbereiden op deze wedstrijd, maar dat was er de afgelopen week niet van gekomen. Hij zette een degelijke stelling op met een dubbele fianchetto, maar zijn jeugdige tegenspeler wist goed druk te zetten en Jürgen moest al snel een aantal nauwkeurige zetten doen om niet direct onder de voet te worden gelopen. Zwart drong de Witte stelling binnen met zijn stukken, maar gelukkig wist Jürgen het gevaar af te wenden en nadat het ergste achter de rug was, en de 40 zetten gehaald waren, bleven er voor beide spelers 7 pionnen over die allemaal niet verder kwamen en zo werd de strijdbijl tenslotte maar begraven. Nu hadden we nog maar 1 remise nodig om deze match te winnen.
Robin, aan bord 3 met Zwart, speelde vandaag voor de tweede maal mee in het team, en ook ditkeer kon hij zijn vertrouwde Siciliaanse Verdediging op het bord krijgen – zie foto. Bijzonder was dat zijn tegenstander lange tijd niet toekwam aan het opspelen van de d-pion, onder druk stond en veel tijd gebruikte. Maar nadat die d-pion toch op de 4-de rij verscheen, ontstond er een spannende strijd, waarbij lange tijd onduidelijk was wie hier aan het langste eind zou trekken. Ergens in het middenspel wilde Robin graag remise aanbieden, wat hem toegestaan werd door de teamleider, maar dat bod werd afgeslagen en Robin kreeg het toen inderdaad zwaar. Op het eind stond hij in een Toren-eindspel zelfs een pion achter, maar dit bleek niet voldoende voor een winst, er werd tot remise besloten en zo was de teamwinst een feit!
Mart, aan bord 7 met Zwart, kon een Benoni Verdediging op het bord zetten, wat echter al gauw resulteerde in een Maróczy Bind, met Witte pionnen op c4 en e4. Mart, die bijna een uur te laat kwam (foei!), wist met deze stelling echter wel raad, zelfs met de geringe tijd die hij voor zijn hele partij nog had, en bereikte langzamerhand een gunstige druk-stelling. Zijn tegenstander ging daarom ook veel tijd gebruiken, maar kon geen vuist maken. Mart had tenslotte echter ook onvoldoende kracht om deze partij tot winst te voeren, maar de uitslag zou geen invloed meer hebben op het eindresultaat – het werd remise.
Zo sloot SVL-1 het seizoen af met een 5-3 overwinning, waardoor we niet degraderen (hoera!) en de tegenstander wel .. Iedereen wordt bedankt voor zijn inzet ! (ook mensen in een kleine zwarte auto)
Op donderdag 13 april was het weer eens tijd voor een treinreisje richting Rijssen voor de halve finale van de SBO-cup. Mijn gedachten schoten gelijk terug naar 2009 (verslag zie onder). Gezien de goede herinneringen kon dit alleen maar weer een succesverhaal worden. Jürgen speelde op 1, omdat Fabian op bord 2 uiteraard weer een privéchauffeur nodig had. Bord 3 Cupido wilde niet bobben, net zoals eerste wissel Robin, Sjaak Afhaak/ assistent captain Paul ten Vergert, Non Playing Captain/ondergetekende en autoloze bord 4 Jokim, dus wij gingen met de trein, zonder Paul.
Een goede uitwedstrijd begint natuurlijk bij de reis. Paul had ruzie met de accountant en ging niet mee, Jokim was niet helemaal fit dus hij kwam ook niet. Gelukkig hadden we een wissel meegebracht, Robin zou zijn plek overnemen, maar zijn sollicitatie liep uit dus die zouden we in Almelo oppikken. Toen ik op het station aankwam, zat Cupido die verrassend genoeg een keer niet op vakantie was al lekker aan een broodje döner. Waar voor mij thuis lekker een bakje bami stond te wachten, had zijn vrouw niet eens wat voor hem geregeld, schandalig! Ik had eigenlijk maar 1 taak, bier halen, dus ik had keurig 6 beugeltjes meegenomen. Op weg naar Almelo genoten Cupido en ik van onze eerste godennectar van de avond. In Almelo, waar Bos me bijna liet schrikken terwijl ik hem al lang had gezien konden we overstappen op de trein naar Rijssen. Daar plopten we er alle drie nog een los en zo kwamen we aan in Rijssen.
Na een kleine wandeling kwamen we aan bij de speellocatie, Parochieel centrum de Rozengaarde. Deze locatie is voorzien van een mooie speelzaal met bar, waar we Jürgen en Fabian, die ook zijn eerste biertje had gevonden tegenkwamen. De interne van Rijssen was goed bezet en had maar liefst 12 partijen, daar kunnen wij nog jaloers op zijn. Veel jongen mensen, waarvan er veel nog niet lang schaakten. Mooi om te zien! Tot teleurstelling van Robin speelden wij niet in deze zaal, maar hadden wij een zaaltje boven. Maar dat we tussen 8 en 10 alleen maar kerkelijke liederen te horen kregen vanuit de oefenruimte onder ons maakte een hoop goed.
Competitieleider en tegenstander Matthias Kruimer was `s middags al erg zenuwachtig omdat hij misschien tegen zijn idool Paul ten Vergert zou mogen spelen. Hij begon mij dan ook al te appen om te kijken of hij bij mij nog wat informatie los kon wrikken. Uiteraard liet ik niks los, maar dat deze jongen er erg veel zin in had was duidelijk, dus dat was oppassen geblazen voor ons. Zeker ook omdat onze analist Jokim mij vooraf had verteld dat we uit moesten kijken voor hem en Jan-Willem Timmermans. Die speelden de vorige twee ronden op bord 2 en 3 dus ik citeer: “Misschien is het dus zund om Fabian op bord 1 te zetten.”
Ik vertrouw blind op Jokim, dus de opstelling van Rijssen was dan ook een kleine verrassing, want hun sterkste speler Jan-Willem zat gewoon op 1 tegenover Jürgen. Fabian mocht tegen op papier de zwakste tegenstander Max Hoekstra. Cupido die dit seizoen extern alles nog had gewonnen mocht tegen Matthias. Op bord 4 mocht Bos tegen Jan-Geert Meulenkolk. Op papier favoriet op 3 borden dus ik zag geen problemen. Bos en Fabian moeten winnen, Jürgen en Cupido moesten gezamenlijk minimaal een halfje halen. Ik lootte erg matig zwart op de zware borden. Dus ik hield het voor de rest van de avond maar op bierhalen.
Fabian speelde e4 c5 Le2?!, heb je liever zwart? Volgens hem is het erg goed volgens Paul niet, maar op zet 6 stond hij al +3. Jurgen opende gewoon normaal. Cupido liet bewust het typisch italiaanse geintje met een paard op g5 en een loper op f7 toe, zodat zijn Koning naar e7 moest. Als je dat al bijzonder vindt, welkom in het gekkenhuis bij Bos. Hij offerde op zet 8 zijn tweede stuk, waardoor hij optisch erg lekker staat, maar wel gewoon 2 stukken achter en volgens de pc -3. Maar het speelt erg lekker en de tegenstander moet wel consequent 1 van de beste 2 zetten vinden, anders gaat hij kapot. Dat Bos alles a tempo speelde gaf me goede moed. Ik haalde Fabians derde biertje op.
Bos was het eerste half uur meer beneden dan boven, maar op een gegeven moment moest hij in de denktank, want zover kende die de variant nou ook weer niet. Lekker zwoegen maar wel een partij om te smullen. De stelling van Cupido was te omschrijven als niet ideaal, maar goed dat hoort een beetje bij de variant. Jürgen stond gewoon solide. Fabian had de cruise control aangezet en bleef gewoon erg goed staan. Terwijl ik gehaktballen bestelde voor later op de avond, begeleidde ik Fabian naar de bar voor zijn vierde biertje.
Cupido was tot de conclusie gekomen dat hij deze variant al wel eens eerder had gespeeld en verloren, tegen de bord 1 van Rijssen en week af om een eventuele voorbereiding te voorkomen. Maar richting het middenspel was de stelling wel weer acceptabel. De tegenstander van Bos had allemaal gedwongen zetten, maar Bos was ook aan het zwoegen want hij moest ook zelf vaak de beste blijven doen, met 2 stukken minder. Fabian cruisete verder. Jurgen kwam langzaam wat minder te staan. Fabian kreeg zijn vijfde biertje terwijl er ook meerder lege flesjes rond de borden van Bos en Cupido begonnen te verschijnen. De tegenstanders gemiddeld ongeveer 2x zo jong als ons team mochten denk ik nog niet drinken, of ze wilden niet, maar genoten wel van de groene golf aan de overkant.
Terwijl ik beneden even een paar potjes snelschaken won kreeg ik voorzien van 1,5 biertje nog een biertje aangeboden van mijn tegenstander, maar Fabian kwam me al zoeken want zijn bier was op dus deze kon ik gelijk doorgeven. Toen ik weer bovenkwam, had Cupido 20 … De6 gemist die gewoon gelijk was en stond ondertussen erg slecht. Robin stond nog steeds slechter, maar de stelling was nog steeds erg complex. Terwijl Cupido, Bos en ik onze gehaktballen opaten, zagen we dat de stelling van Jürgen ondertussen ook niet erg rooskleurig was. Kortom er was nog werk te verzetten. Fabian stond nog steeds gewoon gewonnen.
Bos informeerde mij dat hij misschien een eeuwig schaak variant kon krijgen, maar dan moest Cupido wel ook remise houden, anders haalden we de 2-2 waarschijnlijk niet. Maar hij zag ook nog genoeg kans om op de winst te spelen, hij stond nog steeds 2 stukken achter. Cupido had een lastige stelling, Jürgen stond ook sowieso niet beter. Fabian kreeg zijn zevende biertje.
10 minuten later was het moment daar, dat de tegenstander van Bos zijn only move KG6 niet vond (volgens de pc +6) en opeens stond Bos gewonnen. Volgens Bos zou hij de KG6 variant ook 8 van de 10 keer van mij winnen, dat gaan we binnenkort eens proberen, maar de stelling van zijn tegenstander stond in ieder geval op instorten. Cupido mocht daarom van mij remise aanbieden, want zijn stelling was in ieder geval niet beter dan die van de tegenstander. Alleen is het vaak niet zo handig als je remise aanbied terwijl je een toren in 1 weg geeft. Matthias compleet confuus hierdoor vroeg zijn teamleider of hij remise mocht doen, die adviseerde hem door te spelen en 3 minuten later had Cupido verloren 0-1. Weg 100% externe score. Alle ogen waren nu gericht op de spektakelpartij van Bos en de taaie vechtpartij van Jürgen die ondertussen een kwaliteit achterstond. Vooraf hadden we gehoopt op snelschaken en dat was nog steeds een reële optie.
Bos had de sloopkogel losgelaten op de stelling van zijn tegenstander maar na pf3 schaak moest hij wel even goed kijken hoe hij dit moest oplossen. Bos loste het op de juiste manier op, maar dit koste wel een kwaliteit waardoor het dame toren tegen dame 2 torens was. De dame en toren van bos stonden wel op de zesde rij voor de koning van zijn tegenstander en de torens van de tegenstander op de achterste rij. Bij Jürgen leek ondanks een kwaliteit minder het gevaar ook afgewend te zijn. Fabian begon de overwinning ook te ruiken, kortom hij kon aan zijn achtste biertje. Even later gaf zijn tegenstander op en was het 1-1.
De tegenstander van Jürgen rook onheil en weigerde remise met nog 15 seconden op de klok, maar door de increment was er nog door te spelen, de stelling echter leek toch aardig remise-achtig. Fabian begon aan zijn negende biertje, terwijl Bos ondertussen met een dame tegen 2 torens en veel meer pionnen op jacht ging naar een toren of mat. De torens bleven veilig, maar mat werd het wel. 2-1. Een minuut later was de overwinning een feit. De stelling van Jürgen bleek echt remise. 2,5-1,5. BAM! Op naar de finale, Euwe thuis.
Beneden dronken we met zijn allen nog een biertje op de overwinning voordat wij ons gingen haasten voor de trein. Jürgen zijn eerste, Fabian zijn tiende. Ik overhandigde de lauwe pils bokaal, het biertje dat Bos gemist had richting Almelo aan Cupido de loser van de dag. Jürgen werd met een knap resultaat Most Valuable Player. Bos werd met zijn spektakel partij man of the Match. Fabian was gewoon goed. Na een wildplaspauze van Cupido in Almelo, konden we bij aankomst in Enschede nog net iemand midden op straat zien braken. Kortom een mooie avond!
Op dinsdag 24 februari had het A1 team van SVL het genoegen om tegen Rijssen a1 extern te spelen. Mocht deze wedstrijd gewonnen worden dan zou Lonneker kampioen van Overijssel zijn. Dit leek op papier een niet al te lastige opgave, want de vorige confrontatie met Rijssen eindigde in een genadeloze 4-0 voor SVL. Ondergetekende is officieel de vijfde reserve van ons team, maar omdat sommige mensen van de familie Edens( ik noem geen namen Maike en Melle), geen zin hadden om naar Rijssen af te reizen en omdat sommige spelers uit het team zijn gestopt bleven er van de op papier 9 spelers nog maar vier over. Dat waren onze bord 1 speler Paul ten Vergert, onze eerste reserve Robin George Bosch, onze derde reserve Frik Akkersdijk en ondergetekende. Na om half 6 last minute afgesproken te hebben om de trein van 18:01 te pakken moest ik van vretemans en tyfushard fietsemans. Dit viel nog niet mee, want ik had `s middags een kratje bier gekocht en bij Gall en Gall een fles whisky en deze moesten ook mee.
Om 1 voor 6 waren de bord 1,2 en 4 spelers present maar het wachtten was op de heer Akkersdijk. Deze kwam op het slechte idee om te gaan denken wat niet zijn sterkste punt is, want hij had de niet al te snuggere ingeving gehad om te denken dat we de trein van 19:01 zouden pakken. Nadat we hem belden besloten we om de trein van 18:31 te pakken. Hierdoor moesten wij wachten op het station, deze lastige periode zijn we doorgekomen door de eerste paar biertjes maar vast meester te maken. Toen onze laatkomer arriveerde had ondergetekende ondertussen al een supersexy carnavalsmuts van Paul overhandigd gekregen. Dit kerstbabe-achtig mutsding heb ik toen ook maar opgedaan.
Toen kwam de treinreis. Het begon ermee dat Bosch geen bier kon openmaken aan een kratje. Dus ik moest met een plastic speelgoed zwaard op dat flesje slaan terwijl Bosch het flesje vast hield. Ik sloeg nou niet bepaald subtiel op het flesje en dit bleek niet zo handig te zijn, want het flesje begon te spuiten en de hele zitting en de grond kwamen onder de pils te zitten. Hier was de conducteur niet echt blij mee en hij maakte ons er op attent dat we niet in een café waren.
Ene Ricardo besloot in de trein dat hij een date wilde met Kirsten Boddenberg (de ex van Bosch). Dus toen besloot hij haar te sms’en met het voorstel om gezellig het Oudhollands broodjes eten te gaan doen. Deze gezellige bezigheid word in Engeland ook wel sandwichen genoemd. Erik die stelde zich wel beschikbaar om te helpen met smeren. Kortom een groot genot voor madame Boddenberg. Zij heeft helaas niet tijdig een sms’je terug kunnen sturen en derhalve staat deze reactie ook nog niet in dit verslag.
De planning was dat de krat bier voor 20:00 op moest, want dan konden we de krat nog inleveren om statiegeld te incasseren. Zo gezegd zo gedaan. Van het statiegeld hebben we toen koekjes en Dickmannsen gekocht en toen kregen we nog 25 cent terug bij de kassa. We werden ook al iets minder helder, want Bosch kwam toen hij 5 meter voor de speellocatie stond tot de conclusie dat we in de straat waren waar de speellocatie was.
Toen we eenmaal in de speelzaal waren gingen we op onze plek zitten en besloot Bosch dat we de door mij uitgedachte we bieden remise op bord 2,3 en 4 aan niet uit zouden voeren, dit bleek een grote misstap van Bosch te zijn want Paul die won heel snel en hierdoor zou de overwinning al binnen geweest zijn. Ik dacht ondertussen van hmm we staan 1-0 voor. Frik moet tegen een op papier zwakkere tegenstander en Bosch ook. Dus ik bied zonder naar hun borden te kijken een supertactische remise aan terwijl ik een vrijpion meer heb. Dit nam mijn tegenstander aan. Dat het niet verstandig voor mij was om door te spelen bleek wel toen ik met snelschaken mat achter de paaltjes ging.
Ondertussen stonden Bosch en Frik ommeunig abominabel. Frik die verloor dan ook terwijl ik aan het snelschaken was en zo kwam de druk te staan op ons grote talent Robin George Bosch. Deze stond slecht, toen weer goed, toen weer slecht en ja dat werd op curieuze wijze remise en dit betekende een uitslag van 2-2 wat achteraf genoeg bleek voor het kampioenschap. Frik liet ondertussen in het voorcafe zien dat hij wel een beetje kubus kan draaien. Bosch zorgde er ondertussen voor dat het snelschaak ook in 2-2 eindigde. Conclusie: we speelden echt als een stel dweilen. Na nog een paar biertjes in het café gedronken te hebben vertrokken we maar weer een keer richting station. Hier aangekomen bleek dat we moesten wachten op de trein en dus werd het tijd voor whiskymans. Bosch die was een beetje lafjes of slim en besloot om niet mee te doen aan het drinken van dit nogal sterke drankje.
Toen de trein eindelijk gearriveerd was, besloten we dat in de trein de fles whisky op moest. Dit ging heel erg goed en de 0,7L was zo over drie kelen verspreid. Aan het einde begonnen we het allemaal wel te voelen dat we het hadden gehad, maar de fles die moest natuurlijk op. Toen we in Enschede weer uitstapten kon je op zijn zachtst gezegd zien dat we wat hadden gedronken en hiermee wil ik niet specifiek op 1 persoon duidden, maar aan Erik was het vooral heel goed te zien. Frik deed op de terugweg dan ook nog drie nadere inspecties van het asfalt en wilde een potje hints spelen, waarin hij probeerde duidelijk te maken wat hij die avond had gegeten maar wij waren te lam om deze hints aan een nadere inspectie te onderwerpen en we besloten om onze wegen maar te splitsen en op huis aan te gaan.
De SOS competitie nadert alweer zijn einde, ronde 6 stond er op het programma.
Iedereen heeft ons vast op de voet gevolgd en weet dat wij het dit seizoen erg goed doen. Onder leiding van Mart met 5 uit 5 staan we stevig op de eerste plaats. Alle grote clubs uit Overijssel spelen mee in deze klasse, dus een beetje prestige is het natuurlijk wel. De eerste 4 ronden wonnen we allemaal vrij eenvoudig, tegen Eno ging het net goed. 17-3 stond de uit wedstrijd bij de pothof op het programma. Er werd ons meerdere malen verteld dat ze extra bier hadden ingekocht, hulde!! Hulde!
We speelden in een iets gewijzigde opstelling, onze baas ging een weekendje weg om zijn libido een beetje op te vijzelen. Cupido was voor de 6de keer jaar op vakantie. De rest van basis speelde wel. Met zijn 5 uit 5 en chauffeur mocht Mart een bord uitzoeken, hij wilde op 1. Zo gezegd zo gedaan. Fabian die een erg goede warming-up had zat op 2. Jurgen de man die eigenlijk altijd goed scoort, altijd vrolijk is en een super mooie auto heeft zat op 3. Zelf werd ik op bord 4 neergezet. Bas de man die eigenlijk bijna altijd gewonnen komt te staan (maar het niet altijd af maakt) zat op 5. Onze wereldreiziger Arno zat op 6. Tom weer terug van vakantie zat op 7 en misschien wel onze beste schaker zat op 8.
Het begon al goed, de biertjes werden iets voor 8 bij onze borden neergezet en we konden beginnen. Leon speelde zijn vertrouwde systeem d6 kd7 de8 kd8 en ging lekker verdedigen en nipte lekker aan zijn bier. Tom gaf in de auto aan zin te hebben in het koningsgambiet en in bier, dan zou je verwachten e4 echter werd het f4 gevolgd door e3 (wat vrij normaal is) echter daarna kwam de zet ld3, nee het is nog geen 1 april, het werd echt gespeeld. Owja en koffie ipv bier. Volgens mij het Tom een erg zware werkweek gehad en was hij aan het filosoferen over de mooie dingen in het leven. Arno deed zijn gebruikelijke zetjes en stond gewoon weer goed, wit mishandelde de opening ook wel een beetje. Jurgen speelde zijn gebruikelijke opzet en probeerde zwarte velden te bemachtigen. Fabian speelde een keer geen frans maar c5 zijn tegenstander reageer met lc4. Zwart stond al snel vrij prettig. Wennink met wit aan bord 1 speelde een rustige opening en er werden vrij snel dames geruild waarbij Wennink wel een klein plusje had. Zelf stond ik na de opening al vrij prettig. Het was 9 uur en de eerste 4 biertjes waren al op. Het ging een zware avond worden. Jurgen is een man die normaal heel positioneel speelt, dit keer probeerde hij een trucje (vorkje) zijn tegenstander zag dat niet en doei dame! Dat is 1-0 voor de onzen.
De stelling bij Arno leek pittig, maar hij had alles onder controle en snel kon de 2-0 op het formulier worden gezet. Na 0 uit 1 volgden er 4 uit 4 uitstekend meneer van Akkeren en nu lekker op vakantie gaan. Fabian zijn tegenstander zag het niet meer helemaal zitten en offerde een loper voor 2 pionnen. Fabian speelde dit heel gedecideerd uit en het kon niet meer heel lang duren voordat de 3-0 er aan zou komen. Jullie kennen de loper van d3 nog wel he, die ging naar c3 naar a4 en werd geruild tegen de slechte loper van zwart. Bas stond echt weer op zijn basssss, fijne koningsaanval en de dame vleugel alles onder controle wat kan er dan nog misgaan. Wennink had een pion gesnoept en stond goed tot gewonnen. Bas speelde de mooie zet ph1 en ik vroeg mij af wat kan er nog misgaan, nouwja het syndroom van weer gewonnen staan maar niet helemaal afmaken. Remise was de uitslag, gezegd moet wel worden dat Bas in de eindstellig verloren stond.
Leon had alles overleefd en stond eindelijk weer echt prettig, hij deed links en rechts allemaal mooie zetjes, kwam in een remise eindspel wat niet makkelijk te verliezen was tenzij je een toren weg geeft. Stuij we hebben weer genoten van je speelstijl! Wat nog wel gezegd dient te worden, Hardenberg had zich erg tactisch opgesteld, hun beste spelers op bord 8 en 7. Gelukkig is iedereen van ons team heel goed! Mart deed ondertussen nog allemaal verliespogingen terwijl hij de teamorders negeerde. Met wat stellingsgeluk gaf de PC vandaag aan dat het toch nog remise was. Dat bracht ons op 5 punten en weer een kampioenschap! Dit kampioenschap gaan we 12-5 extra kracht bij zetten! De gezamenlijke ronde zal bij Lonneker gespeelt worden komt allen! Nog wel een vraag aan Walter, mochten wij winnen is het dan voor het eerst dat het eerst team elke wedstrijden in een jaar wint?
Op vrijdag 17 februari mocht SVL 1 aantreden tegen ENO 1 voor de SOS-achttallen competitie klasse 1A. Gezien het ook carnavalsweekend was, schijnt het goed gebruik te zijn bij onze tegenstanders om dit ook in de team-opstelling te implementeren door de kop en de staart om te draaien. Wij waren echter deze traditie vergeten en zaten dus in een saaie opstelling van hoge rating naar laag, met als enige uitzondering Gijs Gerritsen op 8 omdat hij vanwege het dubbele vaderschap niet meer zoveel toekomt aan het schaken. De traditie van Lonneker waar wij echter wel goed in waren was de consumptie van groene flesjes.
Na krap een uurtje spelen was eerst ondergetekende klaar, met na 10 seconden gevolgd door bord 3 Jarno. Beiden kregen al snel een prettige stelling waardoor ik en Jarno een puntje konden bijschrijven. Tijd voor pils voor mij en cola voor Jarno, welke nog moest rijden. Op dit moment stonden de rest van de borden ogenschijnlijk nog gelijkwaardig.
Voor de duur van een uurtje bleef het rustig dus een paar biertjes verder ging ik maar weer eens kijken. Alexander en Fabian hadden nog geen eenvoudige stelling weten te maken dus daar voorlopig nog geen uitslagen. Bas had een moeilijk late middenspel stelling op het bord gekregen en was al hard aan het zweten. Erik was zichtbaar niet tevreden met zijn stelling en Tom had inmiddels bijna al zijn tijd verbruikt. Gijs echter had een pionnetje gewonnen en probeert op zijn Gijs deze pion te gebruiken om te winnen.
Na een korte rookpauze bleek dat Erik verloren had, en ook Tom moest opgeven. Bas stond echter ineens een toren voor dus dat zag er goed uit. 2-2 dus en de spanning nog op en top aanwezig. Bas speelde vervolgens van voor naar achter en van links naar rechts en stond pardoes mat. Oeps, 2-3 met nog 3 talenten te gaan. Gijs stond nog steeds zijn pion voor , maar Fabian en Alexander stonden nog steeds moeilijk te prutsen.
Ijsbreker Gijs wist zijn tegenstander te overtuigen dat het eindspel gewonnen was en zo de 3-3 bij kon schrijven. Niet veel later vereenvoudigden Alexander en Fabian hun stelling ook eindelijk waarna ook deze heren vrij snel een puntje bij konden schrijven. 5-3 gewonnen en goed op weg naar het kampioenschap.
Zaterdag 11 feb 2023 moest SVL-1 aantreden tegen Almelo-1, dat op moment van schrijven bovenaan staat in Klasse 3B. Hun gemiddelde rating is ook hoger, vergeleken met onze spelers. Toch zouden we voor deze 6e ronde een goed team op de been kunnen brengen. Hier is het verloop van deze match, in de volgorde waarin de spelers hun partij beëindigden.
Leon speelde weer mee, opnieuw met Wit aan bord 1. In Almelo was een heus DGT sensorbord geregeld voor deze ene partij : naast de spelers stond een laptop die de stellingen projecteerde op groot scherm, zodat we allemaal konden zien hoe moeilijk Leon het kreeg. Hij leek zelf ook regelmatig dit scherm te gebruiken voor zijn volgende zet. Hier een cruciaal moment :
g5! Daarmee leek (Peter) Mijnheer Zwart een beslissende aanval te lanceren, waarbij Leon steeds meer in tijdnood kwam, maar plots werd tot remise besloten. Na afloop verklaarde Leon “ik stond straal verloren, maar er kwam zetherhaling – de remise die hij aanbood heb ik natuurlijk direct aangenomen.”
Op de andere borden was de strijd nog in volle gang, maar we hadden nergens duidelijk voordeel.
Avgerinos was weer terug van zijn familie-bezoek aan Cyprus, en kon spelen. Ik gaf hem Zwart aan bord 8, wat hem paarde met een Burer, Humphrey ditmaal. De partij werd door beide spelers uiterst voorzichtig opgezet, zowel Wit als Zwart kozen de Konings-fianchetto met snelle rochade, dat heet de “Konings-Indische opstelling”, maar door zijn voorzet kon Wit hierbij als eerste het centrum bezetten en voerde daarna langzaam de druk op. Onze speler kon in deze partij geen vuist maken, Avgerinos bood nog ergens remise aan, maar Wit rook toen al bloed en het duurde niet lang of Zwart bezweek. De verdediging had taaier gekund, maar Paars kiest liever voor een alles-of-niets tegenaanval – die moet echter wel stranden als je tenslotte 2 Torens achter staat ..
Zo bleek al vroeg dat Almelo-1 vandaag waarschijnlijk een maatje te groot voor ons was.
Jokim nam mij daarom even apart, hij had Wit aan bord 3 en zitten rekenen : we moesten zowiezo 3 punten maken en dat werd duidelijk lastig, toch wilde hij in dit stadium van de match al een remise kunnen voorstellen, wat ik daarvan dacht. Nou, beter is door te spelen, ik zag het niet anders, al had Jokim een stelling op zijn bord met minstens 2 ongedekte stukken die aangevallen stonden – dat zag ik, en ook dat het tricky was. De tegenstander kan gelukkig maar 1 zet tegelijk doen .. Jokim: “er wordt straks vast vanalles geruild, vandaar de remise, maar goed..” – hij ging doorspelen.
Bas had Zwart aan bord 6 en kreeg Ben Poelstra tegenover zich, teamleider van Almelo-1. Deze veteraan is niet meer zo sterk als voorheen, maar het kon een zware dobber worden – toch bracht Bas een Siciliaan op het bord en stuurde daarmee direct aan op een onevenwichtige strijd. Hij werd daarbij verrast door 2.c3, de Alapin, kennelijk een goede vriend van de Witspeler, en Bas kreeg een Paard op b6 plus een geisoleerde d-pion en moest in feite de hele tijd tegen de klippen op spelen. Na een laatste aanvalspoging gaf hij bijtijds op, Wits beide Paarden en Dame zouden spoedig mat geven. Vraag Arno maar eens, die speelt de Alapin ook.
Kennis is macht, dat weet Arno ook, alleen kwam het er vandaag niet uit; Arno had Zwart aan bord 4, maar ook een zwakke gezondheid – tot het laatst was onduidelijk geweest of hij zou kunnen schaken, anders zou Roelof zijn ingevallen. Direct na de opening verspeelde Arno zomaar ergens een Loper, de enige compensatie was dat Wit onderontwikkeld was. Maar onze speler kon niet snel genoeg voldoende dreigingen opzetten en Wit wist gewoon door nauwkeurige manoeuvres alle stukken in het spel te krijgen, met een voorspelbaar resultaat; na wat hopeloze dreigingen moest Arno tenslotte opgeven.
Mart trof Marcel Wildschut aan bord 2, ditmaal had Mart Zwart. Opvallend was dat de Witspeler minstens een volle minuut nam voor zijn eerste zet : c4. Mart heeft daar zeker iets tegen, maar ik heb hun opening niet echt gevolgd; op een gegeven moment had Zwart een Paard op a6 waarbij ook c7-c6 was gespeeld, wat ik kan begrijpen, maar ik zag voor ons geen sterke lijnen op dit bord. Ergens in het middelspel is toen zelfs een Paars stuk verloren gegaan, en daarna kon Mart alleen nog wat vruchte-loze dreigingen en valletjes opzetten, maar Wit maakte het keurig uit. Mart: “ik moest dat stuk wel geven voor een pion, anders had ik mijn Dame verloren.”
Jarno had Wit aan bord 7, hij trof een jonge speler met lagere rating. Volgens mij speelt Jarno vaak de zetten die gewoon kunnen in zijn stelling, ook al zijn ze gewaagd en gevaarlijk. Jarno neemt echter steeds de tijd en speelde zo ook deze partij prima. Het was wel even opletten : met een lange rochade dreigde er bij Jarno mat-achter-de-paaltjes waarbij ook een stuk verloren leek te gaan, maar Jarno had alles voorzien. Na wat ruilen, ook van de Dames, kwam hij met 2 pionnen meer uit de stofwolken tevoorschijn en tikte het spelletje daarna netjes uit. Daarvoor nam Jarno even rustig de tijd; alvorens beslissend een stuk te winnen en zelfs te kunnen promoveren, stopte onze speler eerst nog even Zwarts laatste troeven, 2 verbonden vrij-pionnen op de Koningsvleugel. Jarno’s Koning leek daarbij nog even in gevaar te komen maar besliste toen een mat-aanval.
Een mooi punt. Eindelijk. Maar Almelo-1 had op dit moment al 4 1⁄2 punt ..
Landgenoot Jürgen, met Wit, wist voor het team op bord 5 de schade ook te beperken. Dit werd ons beste bord; aan het raam op de mooie bovenverdieping van Irish Pub & Restaurant Shamrock, ontspon zich een span-nende strijd waarbij lange tijd de stukken elke confrontatie en ruil uit de weg gingen. Jürgen kreeg het bekende ruimtevoordeel door de d-pion op d5 te kunnen bevestigen en Zwart stond daarbij constant onder grote druk, op meerdere lijnen. In het late middenspel, met de Dames nog op het bord, heeft Jürgen ergens een gok genomen. Om te winnen moet je soms wat wagen, je kunt ook zeggen gewoon vertrouwen hebben in de stelling, Jürgen deed h4-h5 om door Zwarts g6-pion zijn Konings-stelling te openen voor een aanval, en dat lukte : Zwart wilde niet meedoen en speelde g6-g5, waarbij de witte velden open kwamen voor Wits Loper en stukken, wat ons tenslotte nog ‘n puntje gaf.
Jokim, aan bord 3 met Wit, heeft toen nog geprobeerd verantwoord optimistisch te zijn, maar het mocht niet lukken. Op een gegeven moment was het ook geen optie meer remise aan te bieden. Voor omstanders leek het wellicht tenslotte nog gelijk te kunnen worden, maar de spelers hadden gezien dat, met beiden enkele pionnen aan twee kanten van het bord en Zwart een Loper tegen Wit een Paard, zo’n stelling winst voor de Loper wordt. Jokim gaf dus maar op. Dit laatste verlies gaf niemand voordeel, het had zelfs anders gekund, maar alles voor het team !
Met 5 1⁄2 – 2 1⁄2 heeft Almelo-1 zaterdag verdiend gewonnen. Wij kunnen nu vrij-uit spelen, kampioen worden lijkt uitgesloten, degraderen echter ook ..
De dag werd besloten met een gezellig etentje in België.
Zaterdagochtend, Ed zit lekker een kopje koffie te drinken in het Australische ochtendzonnetje. Een familiebezoekje, lekker hoor. Hij ziet een kangoeroe. Het beestje hupst rustig voor hem langs. Een Kangoeroe gebruikt zijn staart als tegengewicht bij het tweebenige springen op hoge snelheid en als steun bij het staan en langzaam huppen. Ed denkt bij zichzelf, dat is nog eens wat anders dan een paardensprong. Over paardensprongen gesproken, hoe zou mijn team het er gisteren vanaf gebracht hebben?
Ongeveer 12 uur eerder, maar toch tegelijkertijd. Een koude vrijdagavond in Lonneker. In het dorpshuis wordt een uitvoering gespeeld door Toneel- en revuegezelschap “Kameleon”, met achter de schermen onze eigen Tom. Ik heb van meerdere mensen gehoord dat “Wonder boven wonder” echt het kijken waard is. Maar ook Tom speelde dus niet mee op deze avond.
Wie speelden er dan wel, vraagt u zich af? De vedette van de SBO Viertallencompetitie klasse D. De speler met de hoogste rating van de hele klasse. Oftewel Cupido, uiteraard op bord 1. Als je op zoek bent naar een oerdegelijke invaller dan kom je natuurlijk snel uit bij Ronald Edens, die nam plaats op bord 2. Op bord 3 speelde basisspeler Louk vandaag met de zwarte stukken. Op bord 4 zat een debutant. Hij speelt dit seizoen steeds vaker intern en dus werd het ook tijd voor het externe debuut van Julian.
Voorin de zaal mag Walter een zet terug nemen van Groenwoudt, terwijl Jeroen erg snel van Mart wint in de kwartfinale van de beker. Ook zitten er nog twee schreeuwlelijken die drukker lijken met een groene collectie naast het bord verzamelen dan hun kwartfinale van de beker. Toch trekt dit schouwspel wat bekijks, terwijl Julian achterin de zaal gewoon prima de opening doorkomt.
Cupido krijgt achterin de zaal van Fetze Elgersma een koningsaanval te verduren en komt tot de conclusie dat zijn tegenstander wel echt mat wil zetten. Naar eigen zeggen heeft Alexander al erg vaak op rij gewonnen extern voor Lonneker, dit is niet gefactcheckt, maar mat gaan zou die reeks wel ten einde brengen. Dus alle zeilen moeten worden bijgezet. Julian begint ondertussen zijn stukken goed neer te zetten in de andere hoek van de zaal.
Johan, de vader van jeugdlid Ethan, speelt vanavond tegen Jan in `t Veld voor de interne competitie. Maar het gebrek aan ervaring tegen deze schaakveteraan lijdt helaas tot een nederlaag. Appie was vrij en hij had het wel geweten als hij Paul was geweest, maar eigenlijk was er op dat moment nog niet zoveel aan de hand voor ondergetekende. Julian schoof ondertussen zijn stukken steeds verder naar voren.
Alexander had de koningsaanval overleefd en pakte het eerste punt voor het viertal. 1-0. Weer een puntje toegevoegd aan de indrukwekkende reeks van 3 overwinningen op rij, of 4, misschien meer geen idee, het zal wel zo zijn, ik heb het niet gecontroleerd. Ronald was niet tevreden of ontevreden over zijn stelling en gezien de posities op de andere borden bood hij remise aan. Want erg veel zin om als laatste deze stelling uit te moeten spelen voor een resultaat had Ronald niet. 1,5-0,5. Julian begon aan zijn reeks goede zetten, ook uitstekende zetten toe te voegen.
Walter verloor met wit intern van Gerard, met zwart gaat het meestal beter, dus de volgende keer opent hij a3 tegen Gerard. Ik zag het ook niet meer ging hele a-typische zetten als h4 en g4 doen en daar ging het ergens ook gelijk vrij hard mis en zo kwam Paul net als Jeroen in de halve finale van de beker. Julian stond ondertussen een toren voor!
Fantastisch dat er weer iemand vanuit de jeugd doorstroomt en niet zomaar iemand. Stiekem achterin dat hoekje deed Julian eigenlijk van begin tot eind alleen maar goede zetten. Niet onder de indruk van zijn debuut, speelde hij gewoon een uitstekende partij. Nadat hij een toren voorkwam wikkelde hij rustig af en niet veel later gaf zijn tegenstander op. Een briljant debuut en ook nog eens het winnende punt scoren, uitstekend!. Louk wist helaas niet te winnen 2,5-1,5, al met al toch een prima teamoverwinning. Hulde voor koning Julian! Bas wist even later intern Avergerinos er nog af te schuiven.
Op dinsdag 17 januari 2023 was het tijd voor de 4e ronde in de SOS-competitie. Lonneker brengt hier al enkele jaren een ijzersterk team voor op de been op doordeweekse clubavonden door de hele regio op willekeurige avonden in de week. Zomaar een dinsdagavond in Enschede tegen SG Max Euwe? Lonneker is erbij met acht man met een gemiddelde rating van 1987.
Voorzitter Paul mocht op bord 1 met wit tegen Frank Kroeze (2397), zoals altijd een grote eer. Hij had ook duidelijk de zwaarste avond van ons en wikkelde af naar een zwaar dametoreneindspel dat nog wel even kon duren. Helaas zag Paul over het hoofd dat hij met het opspelen van de f-pion de ongedekte h-pion erachter liet hangen. Frank pakte na deze unforced error de pion op h5 met schaak en Paul moest beteuterd opgeven. Maar reden tot treuren was er eigenlijk helemaal niet, we stonden toen al met 1-3 voor op de eerste vier borden.
Arno was op bord 2 namelijk allang klaar, hij had in een korte partij met duidelijk combinatiespel gehakt gemaakt van oud-Lonnekerlid Jasper Kamphuis (2101), met zwart nota bene. Hiermee heeft Arno na de moeizame seizoensstart toch weer een plusscore bij elkaar gespeeld.
Alexander op bord 3 leverde wederom met geïnspireerd en nauwkeurig spel een gruwelijke veegpartij af, en voltooide daarmee een externe hattrick sinds vrijdagavond (3 uit 3 in SBO-cup, Landesliga Nord, SOS-competitie). Sjaak Piest (1835) kon er van begin tot eind weinig tegen inbrengen.
Nóg eerder klaar was Fabian op bord 4. Na de loeizware Landeseinzelmeisterschaften van Niedersächsen bleek Levi Nies (1746) in de openingszetten al van een geheel ander spelniveau. Fabian verkreeg met sterk naturel spel eenvoudig het overwicht en pingelde na wat voorwerk het eerste punt binnen zodat hij om 21:15 al aan het bier kon.
De onderste vier borden duurden wat langer. Jürgen, nog tevreden nagloeiend van de eerste overwinning van Nordhorn-Blanke 2 in de Landesliga Nord op zondag, ruilde af naar een eindspel met dames, paarden en veel pionnen. Daarin was het een kwestie van techniek. Tycho van Muijlwijk (1455) liet hem na de Vorentscheidung van het ruilen van de paarden er nog wel lang voor werken.
Mart speelde op bord 6 de langste partij van de avond in het type zwartpartij dat hem goed ligt. Eerst een goede kop koffie, toen een fles Grolsch, schuiven en druk opvoeren. Daniël Rabbers (1732) ging er langzaam maar zeker af. Rond 23:30 werd de 1,5-6,5 op het scoreformulier bijgeschreven.
Had SG Max Euwe dan 1,5 bordpunt? Ja, want Gijs had weliswaar een boeiende partij tegen oude bekende Albert Vasse (1756) maar het evenwicht werd nooit duidelijk verbroken. Beide spelers hoefden overigens niet tot het uiterste te gaan voor er remise overeengekomen werd.
Bas op bord 8 tenslotte kreeg van Peter van Rossum (1783) een paardoffer rond zijn koning te verwerken, bleef veilig en kon aan het einde van de verwikkelingen gewoon verder met vier tegen drie lichte stukken. Dat voordeel gaf hij niet meer weg.
Met deze mooie overwinning staan we 3 punten los op Pallas en Euwe en 2 op Hardenberg.
