Zaterdag 16 september 2023 speelde het achttal van SVL-1 thuis tegen Wageningen-2. Er waren geen invallers, het team was volledig en sterk. Vooraf maakte ik me alleen zorgen wie de deur van het pand zou openen, maar alles bleek geregeld : de IJsclub was deze dag al vroeg bezig met de voorbereiding van hun “DrekRace” komende Zondag .. Dit werk zou af en toe storende geluiden geven, machines stonden aan, pallets werden genageld .. Ik heb er alles aan gedaan dit in goede banen te leiden, door te overleggen met de betreffende mensen, en zij toonden veel begrip en medewerking – toen ook de grote koelkast plots begon mee te zingen, mocht ik simpelweg haar stekker verwijderen.
Hier volgt een verslag van de match, de spelers in volgorde van het beeindigen van hun partij.
Jochen (bord 6) speelde met Wit tegen een Russische verdediging en kreeg al gauw het Loper-paar, en daarbij ook een sterk stel pionnen in het centrum. Die maakten het zijn tegenstander lastig de stukken goed op te stellen, en zo kwam plots een Zwart Paard in het nauw, het nam een verkeerde route. Daardoor kon Jochen een aanval beginnen op de h- en g-lijn, wat niet veel later beslissend werd. Dit was ons eerste punt!
Mart (bord 3) speelde met Zwart, doch zonder direct te weten tegen wie : onze speler kwam bijna een kwartier te laat. De verloren tijd werd echter spoedig ingehaald doordat Mart een Benoni Verdediging opzette waarmee Wit niet goed leek te kunnen omgaan en in de opening veel tijd verbruikte. Zijn inzet werd echter beloond toen Mart ergens in het middenspel een belangrijke wending over het hoofd zag en alle zeilen moest bijstellen. Het mocht niet baten : Wit zette al gauw een aanval op die Mart even later dwong op te geven, hij verloor een Toren en hield geen stelling over. Zo was de stand weer gelijk.
Arno (bord 5) kreeg met Zwart een normale Dame-pion opening op het bord, waarbij Wit ergens zomaar Arno’s Konings-Paard ruilde voor de zwartveldige Loper, maar onze speler wist de vervolg-stelling goed te behandelen en loodste de partij in een moeilijk middenspel. Op het moment dat er aan beide zijden diverse stukken aangevallen stonden en ik me afvroeg hoe dit verder zou gaan en vooral wie er beter stond, kwam Arno met een verrassende zet die zijn tegenstander waarschijnlijk wel had zien aankomen, maar er geen verweer tegen had : hij gaf op, want Arno ging gewoon een stuk winnen, er was geen compensatie. Daarmee stond SVL-1 opnieuw voor.
Jarno (bord 1) ging met Zwart zo te zien weer op zijn avonturen. Het was de reden dat hij op ons 1e bord mocht spelen, het afgelopen seizoen had Jarno laten zien dat ons edele spel bij hem rap ge-evolueerd is. Maar de harmonie der stukken was voor Jarno in deze partij lastig te behouden, al spoedig kwam hij in een moeilijk middenspel terecht. Ergens wist onze speler toen de Dame te winnen tegen 2 stukken, maar niet veel later moest hij haar weer teruggeven, in een ruil welke een uiterst knappe verdediging vormde tegen de aanval die zijn tegenstander intussen opgezet had. Het mocht niet baten : Jarno kon uiteindelijk een vrije a-pion niet tegenhouden zonder aan de andere kant van het bord overweldigd te worden. Onze speler had alles gegeven maar moest tenslotte capituleren. Zo was de stand opnieuw gelijk.
Bas (bord 8) speelde met Wit een partij met voor hem bekende patronen. Zijn tegenstander verloor in de opening zelfs zomaar een tempo, wat een klein doch niet onbelangrijk voordeeltje moest zijn, zo dacht Bas. Hij kon zelfs zijn f- en g-pionnen gebruiken zoals gepland, maar de hele opzet bleek toch niet zo gunstig uit te pakken; het centrum was gesloten door pionnen, beide spelers hadden op het laatst een Loper op dezelfde velden-kleur en konden geen vuist maken. Zo werd deze partij tot remise besloten. Nog steeds gelijk dus, het zou spannend worden.
Jeroen (bord 7) had de Zwarte stukken en zette daarmee in de opening de bekende degelijke piramide pion-formatie op : c6-d5-e6 met de Konings-Loper op d6. Wit kon zo wel het centrum met pionnen bezetten, doch onze speler wist zich goed te concentreren, sloeg een aanval af en bracht daarbij zijn b-pion zelfs in de strijd. Aan dit bord is veel gewikt en gewogen, lange tijd was de strijd onduidelijk. Op een gegeven moment vroeg Jeroen mij of remise aanbieden geoorloofd was, en dat was het wel, ik vond in deze fase van de match geen aanleiding een punt te moeten maken, gezien de situatie aan de overige borden. Op het bord bleven 2 Dames over, plus een aantal pionnen, weliswaar 1 meer voor Jeroen, maar het was uiteindelijk niet genoeg voor de winst. Remise dus, het was nog steeds gelijk!
Jokim (bord 4) kon met Wit tegen een Siciliaanse Verdediging zijn Konings-Loper fianchetteren en zo een spelletje naar zijn hand opzetten. Er waren op dit bord enkele hekele momenten voor onze speler : een Zwart Paard kwam een ongewenst kijkje nemen op de dame-vleugel, ook op het hoekveld -wat uiterst ongewoon is voor een Paard- en ook Zwarts ge-fianchetteerde Konings-Loper deed gevaarlijk mee. Maar ondertussen had Jokim zijn eigen stukken en pionnen goed geplaatst, en lange tijd hing voor hem een beslissende aanval in de lucht. Voor beide spelers tikte de tijd echter door, dit bord werd het meest spannend. De 40e zet werd voor Jokim een uiterst lastige : met nog enkele seconden voor de tijdcontrole raakte Jokim bijna in paniek, maar haalde zijn handen uit het haar, deed in godesnaam de zet die zijn intuitie ingaf en druk aan de andere kant van zijn bord de klok in, een halve seconde ofzo resterend ! Daarvan waren een paar getuigen, enkelen van hen dachten dat het 0,000036 seconden was .. Na deze onverantwoorde maar fortuinlijke wending, wist Jokim zijn partij tot winst te voeren in het half uur wat beide spelers toen nog hadden. Zo zou SVL-1 de match moeten winnen!
Jürgen (bord 2) had met Wit de hele partij redelijk gestaan, hoewel zijn tegenstander geen duidelijke zwaktes had toegelaten. Lange tijd had onze speler niet gerocheerd, het kwam er niet van, maar bleek ook niet direct nodig, er waren steeds subtiele dreigingen die eerst gepareerd moesten worden. De stelling was vanaf het begin vrij statisch, geen Paarden en gelijk-veldige Lopers, met beide spelers de Dame. Eigenlijk moest Jürgen voortdurend uitkijken voor zowel strategische als tactische wendingen, en volgens toeschouwers moet hij ergens geluk hebben gehad, maar deze partij kwam tenslotte niet verder dan remise.
Zo kwam Lonneker als match-winnaar uit de stofwolken tevoorschijn : 4½ – 3½
Enigszins onverwacht, doch verdiend!
Zie https://knsb.netstand.nl/rounds/view/2909
Deze dag verliep niet zonder stress, vooral wegens de diverse storende geluiden; er was -terecht- een klacht. Daarom moet dit in het vervolg beter gecommuniceerd worden, schaken vereist nu eenmaal concentratie.
Roelof Berkepeis
-teamleider