Op 17-11-2022 was dan eindelijk de aftrap van het seizoen voor ons viertallen team. In een leuke klasse met zeven teams mag ons team laten zien wat ze waard zijn dit seizoen. Met een gemiddelde leeftijd van ruim 61,5 jaar staat ons team ook wel bekend als het veteranenteam. Vier mannen met een respectabele leeftijd, waardoor de tegenstanders altijd in de twijfel schieten om ze met “u” aan te spreken. Met Good Old Ed, rasveteraan Louk en twee mannen van middelbare leeftijd Tom en Cupido een taai team. De exacte minimum- en maximumleeftijd voor de categorie middelbare leeftijd zijn niet gedefinieerd, maar vaak wordt uitgegaan van de periode op driekwart van de gemiddelde levensverwachting van mensen. In westerse landen komt dat neer op een leeftijd tussen de 40 en 60 jaar oud.
Helaas kon om diverse redenen, Cupido control your wife!, alleen Tom spelen, dus moest er gezocht worden naar invallers. Thijs, sinds kort lid van Lonneker was snel gevonden. Mart die ook altijd wel te porren is voor een potje schaken was ook van de partij. Maar een derde invaller vinden was nog niet zo makkelijk. De halve vereniging werd gevraagd, maar niet met de gewenste respons. Ik stond op voorhand niet te springen om mee te doen gezien mijn geringe slaap in de afgelopen nachten, maar op de wedstrijdochtend heb ik toch maar toegezegd om te spelen, want met drie mensen komen opdagen is natuurlijk geen porum.
Ja 2 kleine kinderen thuis het is niet niks. Slapen is nou niet bepaald de hobby van Sam, de oudste. Zeker niet als hij een zogenoemd sprongetje heeft. Met een sprongetje bij baby’s wordt gedoeld op een mentale groeispurt. Na zo’n groeispurt zal je merken dat je baby opeens nieuwe dingen kan, begrijpt en je opeens in zijn ogen kunt zien dat hij mentaal weer wat groter is geworden. En Sam had zowaar aan het begin van de wedstrijdavond nog iets wat hij nooit eerder had gedaan. Hij poepte in bad. Succes papa laat ze een poepie ruiken daar in Rijssen.
Over nieuwe ontwikkelingen gesproken, Tom kwam mij ophalen in zijn auto. Dus ik mocht lekker achterin gaan zitten naast Thijs. Na kennis gemaakt te hebben met Thijs, kwam natuurlijk de onvermijdelijke vraag van GG, hoe gaat het op school? Thijs is bezig met een studie regeltechniek. Daar had ik in mijn tijd in Groningen ook veel ervaring mee opgedaan, dus hier kon ik goed over mee praten, maar dit bleek toch over iets anders te gaan.
Wat altijd veel zegt over zo`n externe trip is de muziek in de auto. Wat zou Tom nou voor een muziek draaien, is het een rocker, houdt hij meer van klassiek. Luistert hij misschien muziek die door sommigen zou worden beschreven als “de motie der wansmaak”. Is het de hele reis let it snow op repeat? Nee Tom luistert de après-ski kraker over Pablo Esbobar. Wat natuurlijk ook een knijter van een hit is in de carnavalsperiode. Waardoor ik gelijk een flashback kreeg naar mijn laatste uitwedstrijd in Rijssen.
Dit was op 24 februari 2009 toen Lonneker A1 kampioen kon worden. Een memorabele trip in carnavalspak met een krat bier op de heenweg in de trein, bier aan het bord, een fles Whisky en een nadere inspecties van het asfalt op de terugweg. De uitslag twee keer 2-2 viel destijds tegen, maar we hebben een mooie avond gehad. Hopelijk zou het ons in 2022 beter vergaan.
Door de drie invallers kwam de gemiddelde leeftijd van het team een stuk lager te liggen, maar we moesten tegen een nog veel jonger team met 3 jeugdtalentjes. En dan merk je toch dat je oud wordt, want de nieuwste DGT-klok was niet aan mij besteed. Thijs kreeg het advies om bij zijn debuut voor Lonneker het rustig aan te doen, want jeugdspelers zijn altijd erg tricky. De eerste koffie kregen we van de tegenstander, maar dit bleek gelukkig ook een biertje te mogen zijn.
De speellocatie was Parochieel Centrum De Rozengaarde. Beneden was het lokale koor gedurende de eerste 1,5 uur van onze wedstrijd lustig aan het zingen. Het vocale bereik was voldoende voor het zingen van de Champions League-hymne. Wat natuurlijk erg toepasselijk was geweest, want klasse D van de SBO Viertallencompetitie doet hier natuurlijk niet veel voor onder. Wij moesten het helaas doen met “in excelsis deo” en dergelijke teksten en raakten in hogere sferen. Ik merkte op dat spelers in de Grolsch Veste zich ook zo moesten voelen als ze werden toegezongen tijdens de wedstrijd.
Thijs was niet erg onder de indruk van deze Champions League ambiance. Zijn tegenstander had oordopjes in, maar ergerde zich wel aan het geluid. Thijs speelde gewoon gezonde zetten, won snel 2 pionnen en vervolgens een stuk met daarbij ook nog eens een erg prettige stelling. Hij miste tussendoor nog mat in 9, schandalig! Maar binnen het uur had Thijs zijn allereerste punt voor Lonneker op het scorebord staan 1-0 een goed begin.
Helaas levert dit hem niks op voor de rating, omdat beide spelers geen rating hebben. Maar op de andere drie borden waren we ook nog eens ruim favoriet op rating dus dit moest goed komen toch? Nou daar twijfelde ik op dat moment sterk aan. Wennink stond wel gewoon op zijn Wennink’s, maar Tom zijn partij kon nog alle kanten op. Ik stond twee pionnen achter maar wel -7, oei hoe was dat gebeurd?
Ik had te maken met een fenomeen wat denk ik iedere schaker wel eens heeft gehad. Ik stond heel goed na 11 zetten +5, overwoog 3x op rij de goede zet te doen, maar produceerde drie keer op rij niet de goede zet. In het darten bestaat een soortgelijk fenomeen genaamd darteritus. Darteritus is de nachtmerrie van iedere darter. Een dartziekte, waarbij een darter van het ene op het andere moment geen pijl meer in een dartbord kan gooien. Nou zo voelde dit ook bij mij en op zet 14 stond ik -6. Ik denk een typisch gevalletje van schakeritus. Maar aangezien ik vandaag in het veteranenteam speelde zou ik het voor mijn tegenstander zo taai mogelijk maken.
Wennink die wel erg tevreden was over zijn stelling gaf aan dat ik misschien te weinig groene flesjes had genuttigd. Dus hij voorzag mij van mijn tweede flesje, hij dacht dat ik misschien nog wel geluk zou hebben met afruilen en het eventueel remise kon houden. Mijn tegenstander ging echter in zijn winstpoging erg laconiek om met zijn twee extra pionnen en een eindspel met toren 3 pionnen voor beide waarvan beide 1 vrijpion was wel een kolfje naar mijn hand. Zo won ik verrassend genoeg nog na 66 zetten en vier biertjes en zette de 2-0 op het bord.
Wennink die weer ouderwets pionnen voor stukken had gepakt en gegeven had ondertussen zijn prettige stelling een nog prettiger vervolg gegeven en stond gewonnen. Niet veel later was het dan ook 3-0. Tom de enige echte taaie veteraan onder ons bewees maar weer eens dat van hem niet te winnen valt. Hij tekende tegen onze oudste tegenstander met zijn derde opvolgende externe halfje voor de 3,5-0,5,ook omdat de stelling nog erg onduidelijk was en de wedstrijd al beslist was. Een prima seizoenstart!
https://sosc.netstand.nl/rounds/view/2179