Op donderdag 13 april was het weer eens tijd voor een treinreisje richting Rijssen voor de halve finale van de SBO-cup. Mijn gedachten schoten gelijk terug naar 2009 (verslag zie onder). Gezien de goede herinneringen kon dit alleen maar weer een succesverhaal worden. Jürgen speelde op 1, omdat Fabian op bord 2 uiteraard weer een privéchauffeur nodig had. Bord 3 Cupido wilde niet bobben, net zoals eerste wissel Robin, Sjaak Afhaak/ assistent captain Paul ten Vergert, Non Playing Captain/ondergetekende en autoloze bord 4 Jokim, dus wij gingen met de trein, zonder Paul.
Een goede uitwedstrijd begint natuurlijk bij de reis. Paul had ruzie met de accountant en ging niet mee, Jokim was niet helemaal fit dus hij kwam ook niet. Gelukkig hadden we een wissel meegebracht, Robin zou zijn plek overnemen, maar zijn sollicitatie liep uit dus die zouden we in Almelo oppikken. Toen ik op het station aankwam, zat Cupido die verrassend genoeg een keer niet op vakantie was al lekker aan een broodje döner. Waar voor mij thuis lekker een bakje bami stond te wachten, had zijn vrouw niet eens wat voor hem geregeld, schandalig! Ik had eigenlijk maar 1 taak, bier halen, dus ik had keurig 6 beugeltjes meegenomen. Op weg naar Almelo genoten Cupido en ik van onze eerste godennectar van de avond. In Almelo, waar Bos me bijna liet schrikken terwijl ik hem al lang had gezien konden we overstappen op de trein naar Rijssen. Daar plopten we er alle drie nog een los en zo kwamen we aan in Rijssen.
Na een kleine wandeling kwamen we aan bij de speellocatie, Parochieel centrum de Rozengaarde. Deze locatie is voorzien van een mooie speelzaal met bar, waar we Jürgen en Fabian, die ook zijn eerste biertje had gevonden tegenkwamen. De interne van Rijssen was goed bezet en had maar liefst 12 partijen, daar kunnen wij nog jaloers op zijn. Veel jongen mensen, waarvan er veel nog niet lang schaakten. Mooi om te zien! Tot teleurstelling van Robin speelden wij niet in deze zaal, maar hadden wij een zaaltje boven. Maar dat we tussen 8 en 10 alleen maar kerkelijke liederen te horen kregen vanuit de oefenruimte onder ons maakte een hoop goed.
Competitieleider en tegenstander Matthias Kruimer was `s middags al erg zenuwachtig omdat hij misschien tegen zijn idool Paul ten Vergert zou mogen spelen. Hij begon mij dan ook al te appen om te kijken of hij bij mij nog wat informatie los kon wrikken. Uiteraard liet ik niks los, maar dat deze jongen er erg veel zin in had was duidelijk, dus dat was oppassen geblazen voor ons. Zeker ook omdat onze analist Jokim mij vooraf had verteld dat we uit moesten kijken voor hem en Jan-Willem Timmermans. Die speelden de vorige twee ronden op bord 2 en 3 dus ik citeer: “Misschien is het dus zund om Fabian op bord 1 te zetten.”
Ik vertrouw blind op Jokim, dus de opstelling van Rijssen was dan ook een kleine verrassing, want hun sterkste speler Jan-Willem zat gewoon op 1 tegenover Jürgen. Fabian mocht tegen op papier de zwakste tegenstander Max Hoekstra. Cupido die dit seizoen extern alles nog had gewonnen mocht tegen Matthias. Op bord 4 mocht Bos tegen Jan-Geert Meulenkolk. Op papier favoriet op 3 borden dus ik zag geen problemen. Bos en Fabian moeten winnen, Jürgen en Cupido moesten gezamenlijk minimaal een halfje halen. Ik lootte erg matig zwart op de zware borden. Dus ik hield het voor de rest van de avond maar op bierhalen.
Fabian speelde e4 c5 Le2?!, heb je liever zwart? Volgens hem is het erg goed volgens Paul niet, maar op zet 6 stond hij al +3. Jurgen opende gewoon normaal. Cupido liet bewust het typisch italiaanse geintje met een paard op g5 en een loper op f7 toe, zodat zijn Koning naar e7 moest. Als je dat al bijzonder vindt, welkom in het gekkenhuis bij Bos. Hij offerde op zet 8 zijn tweede stuk, waardoor hij optisch erg lekker staat, maar wel gewoon 2 stukken achter en volgens de pc -3. Maar het speelt erg lekker en de tegenstander moet wel consequent 1 van de beste 2 zetten vinden, anders gaat hij kapot. Dat Bos alles a tempo speelde gaf me goede moed. Ik haalde Fabians derde biertje op.
Bos was het eerste half uur meer beneden dan boven, maar op een gegeven moment moest hij in de denktank, want zover kende die de variant nou ook weer niet. Lekker zwoegen maar wel een partij om te smullen. De stelling van Cupido was te omschrijven als niet ideaal, maar goed dat hoort een beetje bij de variant. Jürgen stond gewoon solide. Fabian had de cruise control aangezet en bleef gewoon erg goed staan. Terwijl ik gehaktballen bestelde voor later op de avond, begeleidde ik Fabian naar de bar voor zijn vierde biertje.
Cupido was tot de conclusie gekomen dat hij deze variant al wel eens eerder had gespeeld en verloren, tegen de bord 1 van Rijssen en week af om een eventuele voorbereiding te voorkomen. Maar richting het middenspel was de stelling wel weer acceptabel. De tegenstander van Bos had allemaal gedwongen zetten, maar Bos was ook aan het zwoegen want hij moest ook zelf vaak de beste blijven doen, met 2 stukken minder. Fabian cruisete verder. Jurgen kwam langzaam wat minder te staan. Fabian kreeg zijn vijfde biertje terwijl er ook meerder lege flesjes rond de borden van Bos en Cupido begonnen te verschijnen. De tegenstanders gemiddeld ongeveer 2x zo jong als ons team mochten denk ik nog niet drinken, of ze wilden niet, maar genoten wel van de groene golf aan de overkant.
Terwijl ik beneden even een paar potjes snelschaken won kreeg ik voorzien van 1,5 biertje nog een biertje aangeboden van mijn tegenstander, maar Fabian kwam me al zoeken want zijn bier was op dus deze kon ik gelijk doorgeven. Toen ik weer bovenkwam, had Cupido 20 … De6 gemist die gewoon gelijk was en stond ondertussen erg slecht. Robin stond nog steeds slechter, maar de stelling was nog steeds erg complex. Terwijl Cupido, Bos en ik onze gehaktballen opaten, zagen we dat de stelling van Jürgen ondertussen ook niet erg rooskleurig was. Kortom er was nog werk te verzetten. Fabian stond nog steeds gewoon gewonnen.
Bos informeerde mij dat hij misschien een eeuwig schaak variant kon krijgen, maar dan moest Cupido wel ook remise houden, anders haalden we de 2-2 waarschijnlijk niet. Maar hij zag ook nog genoeg kans om op de winst te spelen, hij stond nog steeds 2 stukken achter. Cupido had een lastige stelling, Jürgen stond ook sowieso niet beter. Fabian kreeg zijn zevende biertje.
10 minuten later was het moment daar, dat de tegenstander van Bos zijn only move KG6 niet vond (volgens de pc +6) en opeens stond Bos gewonnen. Volgens Bos zou hij de KG6 variant ook 8 van de 10 keer van mij winnen, dat gaan we binnenkort eens proberen, maar de stelling van zijn tegenstander stond in ieder geval op instorten. Cupido mocht daarom van mij remise aanbieden, want zijn stelling was in ieder geval niet beter dan die van de tegenstander. Alleen is het vaak niet zo handig als je remise aanbied terwijl je een toren in 1 weg geeft. Matthias compleet confuus hierdoor vroeg zijn teamleider of hij remise mocht doen, die adviseerde hem door te spelen en 3 minuten later had Cupido verloren 0-1. Weg 100% externe score. Alle ogen waren nu gericht op de spektakelpartij van Bos en de taaie vechtpartij van Jürgen die ondertussen een kwaliteit achterstond. Vooraf hadden we gehoopt op snelschaken en dat was nog steeds een reële optie.
Bos had de sloopkogel losgelaten op de stelling van zijn tegenstander maar na pf3 schaak moest hij wel even goed kijken hoe hij dit moest oplossen. Bos loste het op de juiste manier op, maar dit koste wel een kwaliteit waardoor het dame toren tegen dame 2 torens was. De dame en toren van bos stonden wel op de zesde rij voor de koning van zijn tegenstander en de torens van de tegenstander op de achterste rij. Bij Jürgen leek ondanks een kwaliteit minder het gevaar ook afgewend te zijn. Fabian begon de overwinning ook te ruiken, kortom hij kon aan zijn achtste biertje. Even later gaf zijn tegenstander op en was het 1-1.
De tegenstander van Jürgen rook onheil en weigerde remise met nog 15 seconden op de klok, maar door de increment was er nog door te spelen, de stelling echter leek toch aardig remise-achtig. Fabian begon aan zijn negende biertje, terwijl Bos ondertussen met een dame tegen 2 torens en veel meer pionnen op jacht ging naar een toren of mat. De torens bleven veilig, maar mat werd het wel. 2-1. Een minuut later was de overwinning een feit. De stelling van Jürgen bleek echt remise. 2,5-1,5. BAM! Op naar de finale, Euwe thuis.
Beneden dronken we met zijn allen nog een biertje op de overwinning voordat wij ons gingen haasten voor de trein. Jürgen zijn eerste, Fabian zijn tiende. Ik overhandigde de lauwe pils bokaal, het biertje dat Bos gemist had richting Almelo aan Cupido de loser van de dag. Jürgen werd met een knap resultaat Most Valuable Player. Bos werd met zijn spektakel partij man of the Match. Fabian was gewoon goed. Na een wildplaspauze van Cupido in Almelo, konden we bij aankomst in Enschede nog net iemand midden op straat zien braken. Kortom een mooie avond!
Gijs
| SC Rijssen | Rating | SV Lonneker | Rating | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Timmerman, J.W. (Jan Willem) | 2069 | Meijerink, J. (Jürgen) | 1998 | ½ – ½ | ||
| Hoekstra, M.S.H. (Max) | 1679 | Stotyn, F. (Fabian) | 2157 | 0 – 1 | ||
| Kruimer, M. (Matthias) | 1887 | Cupido, A. (Alexander) | 2033 | 1 – 0 | ||
| Meulenkolk, G.J. (Jan-Geert) | 1728 | Bos, R.G. (Robin) | 2023 | 0 – 1 | ||
| Gemiddelde Rating: | 1841 | Gemiddelde Rating: | 2053 | 1½-2½ |
Lonneker a1 wordt dankzij tactische 2-2 kampioen
Op dinsdag 24 februari had het A1 team van SVL het genoegen om tegen Rijssen a1 extern te spelen. Mocht deze wedstrijd gewonnen worden dan zou Lonneker kampioen van Overijssel zijn. Dit leek op papier een niet al te lastige opgave, want de vorige confrontatie met Rijssen eindigde in een genadeloze 4-0 voor SVL. Ondergetekende is officieel de vijfde reserve van ons team, maar omdat sommige mensen van de familie Edens( ik noem geen namen Maike en Melle), geen zin hadden om naar Rijssen af te reizen en omdat sommige spelers uit het team zijn gestopt bleven er van de op papier 9 spelers nog maar vier over. Dat waren onze bord 1 speler Paul ten Vergert, onze eerste reserve Robin George Bosch, onze derde reserve Frik Akkersdijk en ondergetekende. Na om half 6 last minute afgesproken te hebben om de trein van 18:01 te pakken moest ik van vretemans en tyfushard fietsemans. Dit viel nog niet mee, want ik had `s middags een kratje bier gekocht en bij Gall en Gall een fles whisky en deze moesten ook mee.
Om 1 voor 6 waren de bord 1,2 en 4 spelers present maar het wachtten was op de heer Akkersdijk. Deze kwam op het slechte idee om te gaan denken wat niet zijn sterkste punt is, want hij had de niet al te snuggere ingeving gehad om te denken dat we de trein van 19:01 zouden pakken. Nadat we hem belden besloten we om de trein van 18:31 te pakken. Hierdoor moesten wij wachten op het station, deze lastige periode zijn we doorgekomen door de eerste paar biertjes maar vast meester te maken. Toen onze laatkomer arriveerde had ondergetekende ondertussen al een supersexy carnavalsmuts van Paul overhandigd gekregen. Dit kerstbabe-achtig mutsding heb ik toen ook maar opgedaan.
Toen kwam de treinreis. Het begon ermee dat Bosch geen bier kon openmaken aan een kratje. Dus ik moest met een plastic speelgoed zwaard op dat flesje slaan terwijl Bosch het flesje vast hield. Ik sloeg nou niet bepaald subtiel op het flesje en dit bleek niet zo handig te zijn, want het flesje begon te spuiten en de hele zitting en de grond kwamen onder de pils te zitten. Hier was de conducteur niet echt blij mee en hij maakte ons er op attent dat we niet in een café waren.
Ene Ricardo besloot in de trein dat hij een date wilde met Kirsten Boddenberg (de ex van Bosch). Dus toen besloot hij haar te sms’en met het voorstel om gezellig het Oudhollands broodjes eten te gaan doen. Deze gezellige bezigheid word in Engeland ook wel sandwichen genoemd. Erik die stelde zich wel beschikbaar om te helpen met smeren. Kortom een groot genot voor madame Boddenberg. Zij heeft helaas niet tijdig een sms’je terug kunnen sturen en derhalve staat deze reactie ook nog niet in dit verslag.
De planning was dat de krat bier voor 20:00 op moest, want dan konden we de krat nog inleveren om statiegeld te incasseren. Zo gezegd zo gedaan. Van het statiegeld hebben we toen koekjes en Dickmannsen gekocht en toen kregen we nog 25 cent terug bij de kassa. We werden ook al iets minder helder, want Bosch kwam toen hij 5 meter voor de speellocatie stond tot de conclusie dat we in de straat waren waar de speellocatie was.
Toen we eenmaal in de speelzaal waren gingen we op onze plek zitten en besloot Bosch dat we de door mij uitgedachte we bieden remise op bord 2,3 en 4 aan niet uit zouden voeren, dit bleek een grote misstap van Bosch te zijn want Paul die won heel snel en hierdoor zou de overwinning al binnen geweest zijn. Ik dacht ondertussen van hmm we staan 1-0 voor. Frik moet tegen een op papier zwakkere tegenstander en Bosch ook. Dus ik bied zonder naar hun borden te kijken een supertactische remise aan terwijl ik een vrijpion meer heb. Dit nam mijn tegenstander aan. Dat het niet verstandig voor mij was om door te spelen bleek wel toen ik met snelschaken mat achter de paaltjes ging.
Ondertussen stonden Bosch en Frik ommeunig abominabel. Frik die verloor dan ook terwijl ik aan het snelschaken was en zo kwam de druk te staan op ons grote talent Robin George Bosch. Deze stond slecht, toen weer goed, toen weer slecht en ja dat werd op curieuze wijze remise en dit betekende een uitslag van 2-2 wat achteraf genoeg bleek voor het kampioenschap. Frik liet ondertussen in het voorcafe zien dat hij wel een beetje kubus kan draaien. Bosch zorgde er ondertussen voor dat het snelschaak ook in 2-2 eindigde. Conclusie: we speelden echt als een stel dweilen. Na nog een paar biertjes in het café gedronken te hebben vertrokken we maar weer een keer richting station. Hier aangekomen bleek dat we moesten wachten op de trein en dus werd het tijd voor whiskymans. Bosch die was een beetje lafjes of slim en besloot om niet mee te doen aan het drinken van dit nogal sterke drankje.
Toen de trein eindelijk gearriveerd was, besloten we dat in de trein de fles whisky op moest. Dit ging heel erg goed en de 0,7L was zo over drie kelen verspreid. Aan het einde begonnen we het allemaal wel te voelen dat we het hadden gehad, maar de fles die moest natuurlijk op. Toen we in Enschede weer uitstapten kon je op zijn zachtst gezegd zien dat we wat hadden gedronken en hiermee wil ik niet specifiek op 1 persoon duidden, maar aan Erik was het vooral heel goed te zien. Frik deed op de terugweg dan ook nog drie nadere inspecties van het asfalt en wilde een potje hints spelen, waarin hij probeerde duidelijk te maken wat hij die avond had gegeten maar wij waren te lam om deze hints aan een nadere inspectie te onderwerpen en we besloten om onze wegen maar te splitsen en op huis aan te gaan.