Met nog 1 avond te gaan is het nog steeds erg spannend bovenaan de ranglijst. De winnaar moet minimaal 17 ronden gespeeld hebben. Op de laatste avond, met slechts 2 partijen, word de winnaar van deze editie van het zomerschaak bekend!
Ook dit jaar is er weer de “mooiste partij van het seizoen”. Een prijs voor de mooiste spectaculairste partij gespeeld bij een Lonneker activiteit. Het gaat hier om partijen die op de interne of externe zijn gespeeld. Er is binnen Lonneker een commissie ingesteld waar o.a. een titelhouder inzit die erg secuur naar uw inzendingen zal kijken. Wanneer u vind dat uw partij erg mooi en spectaculair was of juist een foutenfestijn maar een genot voor het publiek, mail deze partij naar bestuur@svlonneker.nl en wie weet gaat u er op de ALV vandoor met de prijs! Voor verdere vragen kan je altijd iemand van het bestuur aanspreken die dit seizoen vaak zijn te bewonderen op de clubavonden.
Bij de jeugd werd de indeling voor ronde 4 gedaan door Ingmar Wissink. Nadine had het erg moeilijk tegen Floris, en moest haar partij snel opgeven.
Julian wist snel van de fouten van Sibren gebruik te maken, en won. Marle speelde een zeer lange partij tegen Lennart. Wat uit leek te draaien op een remise, werd door een mooie zetcombinatie toch nog winst.
De trainers Mart en Tom speelden een remise.
Uitslagen ronde 4:
Marle – Lennart 1-0
Nadine – Floris 0-1
Sibren – Julian 0-1
Mart – Tom 0.5-0.5
Ingmar vrij
Op Drie Koningen, 6 januari 2016, werd in ‘t Volbert, het clubgebouw van SV Park Stokhorst, een wanstaltige partij schaak gespeeld tussen Alfons Meijerink (Wit) en Vincent van Bruchem (Zwart), in het kader van de “Recreatie competitie”. De Zwartspeler verzocht de redactie om deze kraker te publiceren. Vincent gaf zelf commentaar en ook Alfons maakte zijn bedenkingen bekend. Het gevecht eindigde onbeslist.
1. c4 c5 2. Nc3 Nf6 3. Nf3 g6 4. e3 Bh6 5. Be2 Qc7 6. h3 (6. d4!) b6 7. d4 Nc6 8. Nb5 Qb8 9. Bd2 Bb7 10. d5 Ne5 11. Nxe5 Qxe5 12. Bc3 Qb8 13. Bf3 (13. Bxf6!) a6 14. Bxf6 exf6 15. Nc3 Qe5 16. O-O f5 17. Na4 Qf6 18. Qb3 b5 19. Nxc5 Rb8 20. Nxb7 Rxb7 21. c5 Rc7 22. c6 O-O 23. Rad1 Bg7 24. d6 Ra7 25. Rd2 dxc6 26. Bxc6 Rd8 27. Rfd1 Bf8 28. Qc3 Qe6 29. Bd5 Qe8 30. Bc6 Qe6 {Vincent offers a draw. Alfons rejects, saying there’s too much in it still.} 31. Bd5 {Vincent returns from a visit to the toilet. Alfons plays this move and Vincent says “you can reject my draw offer, but you should fall into repetition!”. Alfons: “I know my rights! Only after three coincidences is it a draw!”. Vincent instantaneously and slightly carelessly, he admitted later in his mind, placed the queen back on e8. “Oh you want him there?!”, Alfons says. Vincent thinks “maybe you should not call the queen of your enemy a male, unless you want war, but I am a pacifist, I will still go for peace”. Alfons goes to the loo and Vincent cunningly thinks in his time, something of what he had a lot! :: approx. 16 minutes more than Vincent.} Qe8 32. Qc6 {Another attempt of Alfons to try and make a fool of the black king somewhere in the distant future.} Rdd7 33. Bb3 Qb8 {This turns out to be the queen’s favorite square of this game!} 34. Bc2 a5 35. b3 Rab7 36. Qc5 Rb6 37. Rd5 Bxd6 38. Qd4 Qc7 {Another one of these impulsive moves by black..} 39. Bb1 Rc6 40. Qd3 {Step back sir, come through ma’am! ehm.. whoops, I’m in the beans… :S} b4 {Possibly too impulsive again} 41. Kf1 {The subtraction-check is skillfully eliminated by Alfons – Vincent morns the over-impulsiveness of his last move.} Rc1 42. Ke2 Rxd1 43. Qxd1 Qb6 (43… Qc6!) 44. Bd3 Re7 45. Bc4 Bc5 46. Rd8+ Kg7 47. Qd5 f4 48. Rd7 Rxd7 49. Qxd7 fxe3 50. Qxf7+ Kh6 51. fxe3 Bxe3 52. Qf8+ Kg5 53. Qe7+ Kf4 54. g3+ Kxg3 55. Qxe3+ Qxe3+ 56. Kxe3 Kxh3 57. Kf3 g5 58. Be6+ Kh4 59. Bf5 h5 60. Kg2 g4 61. Be4 Kg5 62. Bd5 h4 63. Bc6 Kf4 64. Bd7 h3+ 65. Kh2 Kf3 66. Bc6+ Kf2 67. Bd5 Ke3 68. Kg3 Kd4 69. Bb7 Kc3 70. Kxg4 h2 71. Kg3 h1Q 72. Bxh1 Kb2 73. Bd5 Kxa2 74. Kf3 Ka3 75. Ke3 a4 76. bxa4 Kxa4 {A draw was agreed upon. Vincent: “When I offer you a draw at move 30, why don’t you just accept that?!”} 1/2-1/2
Hallo Roelof en Alfons,
Roelof wil onze partij op de SV Lonneker site zetten. Stemt u daarmee in, Alfons?
Van miej ist ok!
Groetn,
Vincent
Hoi,
Als redacteur van de SV Lonneker site zou ik het prettig vinden dat jullie allebei een tekst schrijfen over dit gebeuren, zodat het een heus artikel kan worden op de site, met daarbij dan een verwijzing naar de partij op de speel-partij-na pagina — de tekst van Vincent is er in principe al, in de vorm van zijn commentaar tussen de zetten. Laat me maar weten wat jullie hier van vinden.
Roelof Berkepeis
Hoi Vincent en Roelof,
Ik vind het prima. Ik heb over de onderhavige partij slechts het volgende toe te voegen aan het leuke commentaar van Vincent: op het moment van het eerste remise-aanbod van Vincent (zo rond de 30e zet van Zwart) had ik al 4 reële winstmogelijkheden om zeep geholpen. Ik volsta met deze zetten expliciet aan te geven en laat mijn winsttaxatie graag aan de lezers en aan Vincent over. De zetten moeten gedaan worden op basis van het feitelijk verloop van de partij. Daar gaan we:
a. Zet 13 d6 ipv Lf3 was winnend geweest
b. Zet 19 Pxc5 (pionwinst voor Wit) is tot zet 28 winnend geweest
c. Zet 22 d6 ipv c6 is winnend
d. Zet 28 Da3 ipv Dc3 is winnend
e. Zet 29 Dc5 ipv Ld5 is winnend
De stelling na zet 29 van Zwart (De8) vond ik te boeiend en te complex om toen al het remiseaanbod te accepteren. Het is met schaken niet anders dan bijv. met voetbal: “Als je zoveel kansen mist, gaat de tegenpartij er vaak met de hele of halve buit vandoor”. Overigens alle respect voor het verdedigende werk van Vincent! Het was voor mij een boeiende en prettige schaakmiddag.
Met sportieve groeten van een geboren (bie de Lönnker Möl) en getogen “droadnägel”.
Over die schaakguru uit de tuin. Het hele puzzelverhaal had geruime tijd door mijn hoofd gespookt. Ik wilde hem opbellen, want ik zat vol vragen, maar had het nog niet gedaan. Dat ging ik vandaag doen, ik was vroeg op.
De vis was nieuw en vers.
Op de markt waren opvallend veel Russen.
“.. O ja, van de schaaksessie, haha!” Hij klonk wat vreemd door de telefoon, die stem .. De vis had goed gesmaakt, ik was best voldaan. “Ga je nog schaken vandaag?” vroeg hij. Ik zei dat ik geen plannen had. “Niet zo best”, had hij gezegd, “1 2 en dan 3, weet je, het heeft geen zin over 3 te denken, zolang geen 2 is geweest. Bij 3 moet je de richting aanhouden van 2, ten opzichte van 1 zegmaar, hoewel 1 alles is en dus geen richting kan bepalen, dat moet je zelf doen, in je eigen verhaal met je eigen concentratie. En weet dat er altijd wel een vervolg bestaat; geloof in je kunnen, dat zei ik je de vorige keer ook al. De juiste zet heeft maar al te vaak een vorm die je niet voorzien had, zijn ware vorm bedoel ik, zoals je die pas kunt zien als je in die situatie bent.”
Er zal een bepaalde voorraad gekomen zijn, ik ben daar geen specialist in,
allerlei soorten vis eet ik eigenlijk wel.
“Jouw zet zal altijd ontstaan”, ging hij verder, “uit je eigen concentratie in jouw verhaal, op dat moment met de houtjes. En daar komt de menselijke psyche om de hoek kijken; neem bij elke zet de juiste stilte, laat de situatie en haar opties tot je spreken, haar krachtvelden. Je voelt die spanning, maar je maakt je geen zorgen, want je verhaal is mooi en na jouw zet mag de tegenstander weer iets verzinnen, dan zie je wel weer verder. Ik moet trouwens zo weer verder met mijn geschrift. De tafel roept zegmaar, haha!”
Ik had geen en allerlei gedachten.
En een vissmaak in mijn mond.
Hij leek nog niet echt afscheid te willen nemen, het was even stil. “De inkt wordt mooi droog”, zei hij. Ik vertelde hem van dat boek, dat hij toen plots weer in de kast zette. “Ach, ik weet het niet, dat boek is .. tja, hoe zal ik ‘t zeggen, ‘te ver’; het is overhelder zegmaar, zo zie ik het tenminste, en daarom denk ik dat een mens er niets mee kan, want als je het begrijpt zul je onmogelijk zo geconcentreerd kunnen zijn in de beweging van het schaakspel dat je de ware schoonheid van haar wezen bereikt. De formules die je zag, zijn in feite niet belangrijk, ze leiden eigenlijk ehh .. af van de boodschap, ze zijn afgeleid van die diagrammen in een poging het systeem aldus te definieren, maar het kan nog anders .. Elk wezen-op-papier is nu eenmaal sterk visueel, er zijn kleuren en vormen waarmee geredeneerd wordt, ‘gerekend’ met die formules, om logica bloot te leggen. ‘ArtFlow’ zeg ik vaak, als een palet, -”
.
.
Toen hoorde ik geen woorden meer. En de verbinding bleek ook verbroken. Ik had de indruk dat ik de kern van zijn woorden gemist had, dat er nog iets belangrijks moest komen, maar alles leek belangrijk, en dat steeds opnieuw .. Een gewone man, met een zeer bijzondere stem. Ik heb hem sinds die tijd niet meer gesproken, ik had ook even geen vragen meer.
Hij stuurde me wel direct nog een SMS-berichtje, met daarin alleen een internet-adres. Het leidde tot een vreemde pagina, een zoals ik eigenlijk nooit gezien had; ze was simpel, er waren 3 gekleurde delen die langzaam ronddraaiden, met in elk een kunstig geschreven woord, dat ook weer een internet-adres bleek te zijn. Het zijn 3 video’s, ik heb ze opgeschreven, die woorden, het kon niet anders.
.
.
Ik denk dat ik er inspiratie van kan opdoen. Vandaag inderdaad maar eens een serieuze partij schaken, ‘s kijken welk verhaal ik mag vertellen.
.
.
Het schaken is de man.
Opdat er niets bestaat,
want mijn spel is nobel.
.
Ik zou vrijdagavond mijn guru ontmoeten. Zo noem ik ‘m tenminste. Mijn schaakguru. Een heel gewone man, maar met bijzondere kennis.
Enkele jaren geleden, ik kende de man nog niet door het schaken, was ik eens bij hem aan de deur geweest voor een enquete, vrijwilligerswerk was dat, het ging over reizen. Ze wilden weten wat mensen uitgaven aan hun vakantie, maar de vragenlijst was veel breder; vraag 6 echter, was de enige vraag waar het om ging : hoeveel geeft u ongeveer uit aan uw vakantie?
Hij had geen antwoord gegeven op deze vraag, streelde alleen zijn poes. Juist deze vraag .. en ik kon niets doen. Alsof hij het doel van mijn actie doorzag.
Maar afgelopen vrijdag was anders. Dat hij schaakt, weet ik sinds kort. Atlantis was de plaats van onze ontmoeting, een schaakcafe in Groningen, klein maar fijn, waar hij toen meerdere 1-minuut potjes speelde en de meeste op onnavolgbare wijze won. Ik was onder de indruk en raakte in gesprek met hem. Ik weet niet of hij me herkende, ik denk het niet. Het ging al gauw over het schaken in het algemeen; het spel heeft zoveel aspecten, ook psychologisch, hij zat helemaal op mijn level.
“Het gaat ons om positioneel spel, daarom zit ik nu met jou te praten. Je hebt mijn spel gezien. Schaken kan op diverse manieren, er zijn talloze strategische ideeen en stijlen .. hoe behandel je de pionnen en de stukken, hoe ontvouw jij het liefst onze beginstelling? Positionele spelers zien het spel als een puzzel, waarin de zetten aangewezen kunnen worden, als je de stukken in jouw tuin laat spreken en openstaat voor elke wending, wat er ook mag gebeuren. De volgende zet zal zich aanbieden, dat weet je en daar vertrouw je op, wat de tegenstander ook gezet heeft. In hogere zin is er altijd sprake van zetdwang zegmaar.”
Hij lachte en nam een slok van zijn bier. “Je moet eens enkele video’s kijken van grootmeester Akobian, hij heeft zo’n stijl en kan het goed uitleggen. Zijn lezingen zijn ook spannend, in de zin dat je op verschillende momenten in de partij, meestal een die hij zelf speelde, kunt meedenken wat de volgende zet zou zijn, beter : moet zijn, want het komt er bij Akobian altijd nauw op aan. En Akobian beheerst zijn tuintje. Hij herkent de typen stellingen, in elke fase van het spel. De soorten spanningen, “Keep the tension” zegt hij vaak, want bij schaken hoef je niet te slaan, maar je moet wel steeds een zet doen, dat is het geheim. Kom daarom steeds tot de juiste concentratie; je kent het wezen van de samenwerking der stukken zegmaar, en je kunt daarin geloven om steeds je zet te vinden.”
Het klonk allemaal erg abstract en toch had ik de indruk dat deze man voor mij een soort deur kon openen die ik lang gezocht had, en ik had plots vele vragen. Maar omdat hij direct scheen te begrijpen welke diepte van ons spel ik met hem wilde ontsluiten, gooide hij er enkele bier in en wilde verder alleen een afspraak maken. Bij hem thuis, vrijdag 22.00u. Wat vreemd laat, maar ik vond het goed.
.
Paragua – Akobian | 2008 Chicago Open | Czech Pirc | 2013.03.13
.
Bij aankomst zei hij die avond nog bezig te zijn geweest met een artikel dat hij volgende week moest inleveren. Ik vroeg er verder niet naar. We dronken thee.
De kast die hij opende om er een boek uit te pakken dat hij voor mij uitgekozen had, was van Zuid-Amerikaanse origine leek me. Het hele huis was trouwens vol van zulke eigenaardigheden. Er hing een mystieke sfeer en dat kwam niet door de wierrook, hoewel, dat weet je dan niet meer denk ik ..
Het boek leek oud en opnieuw gebonden. Hij liet me de inhoudsopgave zien. Het eerste hoofdstuk was “het schaakspel is een puzzel” en het tweede “de tuin”.
Ik was verwonderd en wilde de titels van de andere hoofdstukken bekijken om een mogelijke opzet van het boek te ontwaren, maar direct sloeg hij door een legger een bladzijde voor mij open waarop diverse vreemde diagrammen getekend waren, met getallen erin, magische vierkanten leken het, met allerlei formules erbij, veel formules, simpele. “Kijk”, verklaarde hij. “dit zijn de basis-diagrammen van het systeem. Het is hier helemaal uitgetekend, haar wezen in abstractie, maar de practijk is anders. Ik zal je verder niet vermoeien met de inhoud van dit gehele boek, want het is allemaal wel waar maar niemand heeft er wat aan .. je kunt je beter beseffen wat dit betekent en daarmee aan de slag gaan. Ik zal je vanavond vertellen hoe.” Daarop sloeg hij het boek dicht en zette het terug in de kast.
Er viel een stilte in de kamer. Ik wilde iets vragen om zijn vertelling te starten, maar schonk mijzelf nog een kopje thee in. Hij liep naar de keuken. Ik was benieuwd wat deze avond zou brengen.
Ik heb geen idee meer hoelang het duurde voor hij weer in de kamer verscheen, het kwam waarschijnlijk door zijn schaakbord, dat de hele tijd midden op de tafel stond. De beginstelling .. “het wonder”, dat woord herinnerde ik mij van de diagrammen-pagina die ik had gezien. Het leek erop dat alle ideeen in het schaakspel door getallen hun vervolg kunnen hebben, maar een mens denkt niet zo, hij kan zulke formules niet gebruiken, hij moet zijn hersens gebruiken, wat dat dan ook zijn .. de hersens, het denken, de meditatie, het inzicht, de stilte.
“Het gaat vooral om de concentratie” – met deze woorden kwam hij de ruimte weer binnen en bewoog zich op een jongensachtige manier naar de tafel, met mijn thee en zijn schaakbord, en ging zitten in de zetel waarvan ik wist dat het de zijne was. “En als je weet”, ging hij verder, “waarnaar je moet kijken, ben je op weg .. naar de Koning. Haha! Ja, het schaakspel is een puzzel, bepaalde mensen in Azie weten dat, zie dit boek, dat je niet van me kunt lenen trouwens, niemand kan dat, ik heb ‘t ooit gekregen van iemand die wist dat ik de inhoud respecteerde. Welke rating heb je?”
Die avond bleek dat er nog veel te leren is, niet alleen bij het schaken, maar algemeen, in het leven. Want dat was me wel duidelijk geworden: een mens kan het spel niet spelen als een puzzel, al is het dat, hij moet zijn eigen denken vlechten in de patronen van een zeker harmonieus idee, imperfect, maar de mogelijkheden zijn eindeloos en er is in elke fase van een partij de mogelijkheid dat de waardering van een stelling “omslaat”, want een mens kan fouten maken.
Ik probeerde na afloop voor mezelf een samenvatting te maken van wat hij allemaal gezegd had. Het was vooral een kwestie van inzicht en bewustzijn. Elke fase in het spel heeft z’n eigen spanningsveld, waarin je moet aanvoelen welke aspecten van de stelling aandacht nodig hebben, en hoe ze samen zijn in een zeer bepaalde, voor de mens nauwelijks te vatten harmonie. Als je het spel goed kent, kunnen de stukken tot je spreken .. hoe ze zich voelen en wat ze graag willen, samen.
Het schaakspel is een puzzel. De getallen bewijzen het, maar we moeten het zelf doen. Elke idee kan zegevieren. Gewoon veel spelen, dat zei hij ook nog : “Nothing ain’t good until you play with it!”. En niet teveel snelschaken, dat is alleen ter bevestiging en oefening van de patronen die je hebt leren kennen.
Streef naar stellingen die je liggen, waarin je jouw zetten kunt vinden. Leer die tuintjes steeds beter kennen : je zult bepaalde systemen leren, met al hun structuren, voor- en nadelen, trucs en reserves. Lees boeken of kijk video’s van de meesters en analyseer je eigen partijen met andere schakers. En tot slot : geloof in je kunnen, er is op kritieke momenten vaak een oplossing.
Er zijn 2 puzzel-diagrammen die ik heb onthouden van deze sessie. Hier zijn ze. Voor beide geldt : Wit aan zet wint. Mijn guru verklaarde dat deze puzzels “aan de rand van de schaaktuin” liggen. Ik begin te vermoeden wat daarmee bedoeld wordt .. jij ook?
Gister zag ik een YouTube-video van Kingscrusher over het feit dat grootmeester Hikaru Nakamura laatst in zijn eigen tuintje door een mindere grootheid verbluffend verslagen werd : de Konings-Indische verdediging, de Bajonet-aanval. De partij was snel uit. En hoe!
Dit gebeurde recentelijk op 19 oktober 2015. Op de website van Amazon kun je over deze aanval de volgende korte boekrecentie lezen : Without a doubt one of the richest positions in chess is the position that occurs in the King’s Indian Bayonet Attack after 1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 Bg7 4.e4 d6 5.Be2 0-0 6.Nf3 e5 7.0-0 Nc6 8.d5 Ne7 9.b4. Every year hundreds of top-level games are played with this line, even at the 1996 world chess championship match, but despite many practical tests, numerous theoretical works and computer analysis there are still many unsolved mysteries. 200 games selected and annotated by IM Donaldson. Algebraic notation. (I.C.E., 1996)
.
Ik vond het fantastisch om te zien dat er in Nakamura’s tuin zo’n markante wending gevonden was die tevens tegen hemzelf werd uitgespeeld! De Witspeler had, zo las ik later ergens, deze wending al 10 jaar op de plank liggen .. niemand anders had dit kennelijk ontdekt !?
Ik wist niet wat ik van dit hele verhaal moest geloven .. dus ging ik zoeken of er misschien door iemand eens iets gepubliceerd was over deze partij. Ik vond al gauw boeiende informatie op deze pagina van chessgames.com, een bekende schaakwebsite : er worden hier weerleggingen van weerleggingen gepresenteerd, ook met behulp van verschillende schaak-programma’s, op een niveau waar Nakamura nog een puntje aan kan zuigen!? Deze schaker schijnt trouwens nooit een schaakboek te hebben gelezen, hij is een self-made-man. En tevens een razendsnelle speler, vooral op internet, ook regelmatig 1 minuut per partij per persoon! In deze partij moest hij echter weldegelijk langer nadenken om achter het bord een weerlegging te vinden van Wits idee, en vond er geen ..
Hieronder volgt de betreffende boeiende (engelse) discussie op de chessgames.com-pagina uit het commentaar-gedeelte, met verbluffende varianten met daarop weer uitgebreide commentaren ..
Nu weet ik nog minder wat ik hier allemaal van moet denken .. zou deze analyse nu meteen bij alle grote schakers ter wereld bekend zijn? En zo het Konings-Indisch verrijkt hebben? De partij was wel schaakwereldnieuws in elk geval.
Ik laat daarom een beoordeling aan de lezer over.
Of is het Konings-Indisch niet te begrijpen voor ons clubspelers?
En zou het niet kunnen dat al die grootmeesters veel meer van het spel begrijpen dan ze laten zien? Want ook zij moeten hun brood verdienen, en toernooien winnen betekent tegenwoordig dat je bepaalde analyses niet zomaar moet prijsgeven ..
-de analyse-video van Kingscrusher op YouTube--de commentaren op chessgames.com--een soortgelijke analyse van Jan Gustafsson op Chess24--bonus : een animatie-video van deze partij door Roelof Berkepeis-
muziek : David Bowie – What In the World (album “Low”, 1977)
You’re just a little girl with grey eyes
Never mind, say something
Wait until the crowd cries
Oh, wait until the crowd cries
You’re just a little girl with grey eyes
So deep in your room,
You never leave your room
Something deep inside of me
Yearning deep inside of me
Talking through the gloom
What in the world can you do
What in the world can you do
I’m in the mood for your love
For your love
For your love
For your love
I’m just a little bit afraid of you
‘Cause love won’t make you cry
But, wait until the crowd goes
Oh, wait until the crowd goes
I’m just a little bit afraid of you
So deep in your room,
You never leave your room
Something deep inside of me
Yearning deep inside of me
Talking through the gloom
What in the world can I do
What in the world can I do
I’m in the mood for your love
For your love (for your love)
For your love (for your love)
Oh, what you gonna say?
Oh, what you gonna do?
Ah, what you gonna be?
To the real me
To the real me
Under the cool, under the cool and under having a ball
What you gonna say to the real me, to the real me?
Ahh, ahh, ahh, ahh, ahh
Ahh, ahh, ahh, ahh, ahh
Ahh, ahh, ahh, ahh, ahh
Ahh, ahh, ahh, ahh, ahh
Jonah Bleicher’s 2012 Award-winning short film (17 min.) The King’s Pawn presents a fictionalized version of a similar matchup. A former chess master, Martin, who has been “training” a computer for years, comes up against his old nemesis in a televised competition.
De video werd gepresenteerd op de FIDE World Rapid & Blitz Championships 2015 die plaatsvinden in Berlijn van 9 – 15 oktober 2015. Zie de officiele website.
TIP: bekijk de “confession booth”, video-opnamen vanuit een geblindeerde box waarin spelers -ook tijdens de partij- vrijuit hun gedachten kunnen uiten.
